Dag Ludwig
(bij een poster van Ludwig Wittgenstein)
Een man met het uitzicht van iemand die op
een bouwwerf werkt en een kraan bedient
die naar de hemel reikt. Zo ziet hij er uit.
Een blos kleurt de wangen, het dunne haar
is wat in de war geraakt, en in zijn ogen,
lees je wat niet te lezen is. Kronkels, stellingen,
algemeen gedachtegoed. Bij hem is de taal
een wereld waarin alles in de steigers staat.
Hij kijkt voor zich uit alsof hij neerkijkt op wie
daar beneden in de kamer zit waarin ik schrijf.
Waarover je niet kunt spreken moet je zwijgen.
Herkenning troef! Vooraan op de tong ligt,
na al die jaren, nu ook bij mij het woord
dat vaker niet, dan wel geschreven wordt.
Meer niet dan wat streepjes inkt, schreefjes,
daagt het traag en statig in de ochtend op
zoals een trein dat in een landschap doet.
Tot iemand zichzelf verrast en wel
in het wonder van het schrift verstaat.
© Paul Rigolle
Dit gedicht bereikte in het jaar 2021 in een vroege versie de Top100 van de Gedichtenwedstrijd.
Het werd eind verleden jaar ook gepubliceerd in het zevende nummer van het Nederlandse literair- en kunsttijdschrift ‘Zevenblad”
‘Dag Ludwig’ staat straks ook in “Het Omber en het Oker” de
nieuwe bundel van Paul Rigolle. De bundel wordt op zondag 23 maart 2025 e.k. om
11:00 u voorgesteld in ‘De Snuffel’ in Brugge. Dichter Tania Verhelst leidt de
bundel in. Paul Rigolle heeft een gesprek met zijn collega Edward Hoornaert en
er zal muziek zijn van ‘The Caravan Juke Joint Band’.
Meer info over de voorstelling:
https://paulrigolle.be/het-omber-en-het-oker-de-uitnodiging/
Enkele persoonlijke bedenkingen bij het gedicht:
Wittgenstein in postervorm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten