Posts tonen met het label Etienne Colman. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Etienne Colman. Alle posts tonen

woensdag 2 februari 2022

Bezig met alleen te zijn - Etienne Colman

Bezig met alleen te zijn
(Ik ben de minste mensen 2)

Ik heb oprecht getracht
mijn haakse kanten rond te vijlen
dwars en tegendraads bleef ik echter,
spaarde niet mijn lijf.

Ik vroeg me af van wie het was
en liet het daardoor almaar slordig losser
want op die manier had ik er nog wat aan.
Door onophoudelijk te willen dat ik me niet doorgaf,

kweekte ik maar distels in mijn hoofd.
Ik draaide me, met mijn voortdurend groot gelijk,
een rad voor al mijn ogen,
raakte elke richting kwijt.

(zie mij nu bezig met alleen te zijn)


© Etienne Colman


Uit de cyclus 'Ik ben de minste mensen'.
 

 

 


 


 

dinsdag 1 februari 2022

Ik heb geprobeerd - Etienne Colman

Ik heb geprobeerd
(Ik ben de minste mensen 1)

Leven is niet steeds de som van alle daden
van betekenis. Mijn mond vol woorden
die niet troosten en mijn zwijgen dat niet kon
verbeterd worden, kreeg terecht

meer bijval dan mijn spreken, tegelijkertijd
onnozel en toch wreed. Natuurlijk zijn wij hier
toevallig. Of geluk, zo onbarmhartig nagejaagd
aan mij wel is besteed.

Alsof dat had gekund als een volleerde hofnar
met een gulzig leven vol
van Judas en Johannes
Vrouw en Kind.

(ik heb geprobeerd)


© Etienne Colman


Uit de cyclus 'Ik ben de minste mensen'.
 

 

 


 

maandag 31 januari 2022

Zonde van het leven - Etienne Colman

Zonde van het leven

De jaren rukken op en ik drijf mee, de afgelegde weg
lichtzinnig vluchtig en banaal. Ik onderbreek te zelden,
mis zo vaak het onderscheid tussen de werkelijkheid
en wat me wakker houdt. Mijn angst is het vergeten.

Ik vertaalde mijn verleden naar het heden vals, verschool
me in de regel in het kreupelhout van gewetenloos
verlangen. De momenten heb ik slecht besteed. Ik was
gewoon. Ik was soms weinig meer dan een vermoeden.

Vanaf nu wil ik de muren over die nog moeten
opgetrokken worden, ook al tuimel ik zodoende
uit de tijd, beschadig zo de dag. Ik wil de tijd
terug om stil te staan. Om niet meer te bewegen.

Elke stop wordt woordeloos en droog. En veel te kort.
Zonde van het leven.

© Etienne Colman
Hamme

Dit gedicht werd in oktober 2021 bekroond met de tweede prijs in de
wedstrijd “Poëziepad van A tot Z





maandag 4 oktober 2021

Poëziepad van A tot Z-Editie 2021-De uitreiking

Gisteren werd in Outrijve, een dorp dat wat ons betreft helemaal model kan staan voor alle lieflijke dorpen van de wereld, de poëzieprijs “Poëziepad van A tot Z” uitgereikt. Laureaat werd de Nederlandse dichter, Hans Rothuizen, die doorheen de plensregen helemaal vanuit Nijmegen naar dit adorabel stukje Scheldeland was afgezakt. Dit jaar was het thema ‘Halte’ en de curator van de wedstrijd en voorzitter van de jury was Joris Denoo. Andere juryleden waren: Lut de Block, Philip Hoorne, Karlijn Sileghem, Barbara Delft en op uitnodiging van de curator gastdichter Paul Rigolle.

Na de verwelkoming namens Marnixring door Piet Sileghem las Joris Denoo het juryverslag. Een greep daaruit: “Uit de indrukwekkende collectie van 182 poëtische haltemomenten plukte de jury, na grondige individuele lectuur annex gezamenlijk overleg, een primus. We riepen het gedicht ‘KV 466', een titel die verwijst naar een pianoconcerto van Mozart, van Hans Rothuizen uit Nijmegen uit tot winnaar. Deze mooie ‘muzikale’ halte, waarin muziek en landschap verweven worden, haalde het nipt van het donkerder getinte maar zeer gewaardeerde gedicht ‘Zonde van het leven’ van Etienne Colman uit Hamme, waar de jury ook erg van onder de indruk was. Op de derde plaats eindigde de gesmaakte inzending ‘Schelf’ van Frédérique Bijl uit Gassel.

Behalve de drie prijzen waren er nog een aantal andere gedichten die op een bijzondere manier de aandacht van de jury trokken en waarover gediscussieerd werd. Op die manier gingen er eervolle vermeldingen naar de navolgende dichters (in willekeurige volgorde): Ann Slabbinck, Mieke Thienpont, Nikki Petit, Katrien De Nil, Bob Boswinkel, Bo Vanluchene, B.P. Arend, Erwin Claeys, Hein van der Schoot, Hugo Verstraeten, Leen Raats, Nanny Luijsterburg, Patrick Cornillie, Wim Vandeleene en Johan Clarysse.

Ook hun gedichten staan afgedrukt in een verzorgde uitgave die zoals elk jaar door de organisator Marnixring ‘De Vlasschaard’ , bijgestaan door de gemeentes Avelgem (A) en Zwevegem (Z), en met het Poëziecentrum en Creatief Schrijven in steun, wordt uitgegeven. Het winnende gedicht werd – en dat is dan ook het bijzonder charmante van deze wedstrijd – mooi en deskundig ‘gematerialiseerd’ door Frederic Lietaer. Het gedicht van Rothuizen staat ongeveer ‘voor de rest van de dagen’ op het Fietsknooppunt nr 68 met Trimaarzate Av (zie foto). Dat van gastdichter Paul Rigolle met als titel ‘Jaagpad’ staat voor eeuwig en een dag, direct uit te kijken op de Schelde. En nog wel langs het Jaagpad, wat had je gedacht (Fietsknooppunt nr 71) (zie eveneens foto). De onthulling van de twee nieuwe Poëziepad-gedichten diende gisteren wel jammergenoeg door te gaan onder – dixit Nikki Petit, een van de eervol vermelde dichters - enkele forse voorbeelden van een ‘drache nationale’. Geluk mag dan in poëtische momenten zoals in het gedicht van Paul Rigolle ‘een jaagpad in de regen’ zijn, af en toe mag het gutsen van de regen toch ook wel ’s ophouden.

Gisteren werd tot slot van een fijne poëtische voormiddag door Philip Hoorne, die in 2022 als curator zal optreden, ook de komende editie van de wedstrijd voorgesteld. Als gastdichter koos hij Jan van meenen. De opdracht voor 2022 luidt: Schrijf een gedicht (1) met als thema “Je wordt geboren, je gaat dood, en de rest is gewoon tijdverdrijf”. Einddatum voor inzending: 3 maart 2022. Meer info volgt op onder meer de sites van Azertyfactor, Het Poëziecentrum en De Schaal van Digther.

In de komende weken plaatsen we hier, met bereidwillige toestemming van de dichters, ook de winnende gedichten van de drie laureaten van 2021.


Extern:
Poëziepad van A tot Z (Facebook-bladzijde)
Poëziepad van A tot Z bij het Poëziecentrum
Marnixring De Vlaschaard Avelgem-Zwevegem
Peter J.R. Vermaat op Meander over Hans Rothuizen
Etienne Colman
Frédérique Bijl
Philip Hoorne
Jan van meenen

Enkele foto's van de uitreiking: