raadsel van de Griekse eilanden - Ekster Alven

Als ik goed ingelicht ben, moeten we dit
verschijnsel van ouzo en olijven zien
als een clevere wijze van vruchtgebruik.

We gaan zo traag de witte trappen op
dat het een camera op wieltjes vergt
om deze stad tot handel te overreden.

Weinig scheelde het, of ik was katholiek.
Maar we respecteren elkaars territorium
en geloof. Ik schrijf in krijt op de treden.

In die tijd, die van de kruistochten
was dit Adriatische een grote stap
voor de mensheid, voor je tijdperk.

Kale wagens trotseren ook hitte
op het asfalt van de trage kade.
Buig je geluk, dan komt er werk.

Verloren gaan in het midden van ergens
waar ze je halthouden voor een gekaapt
schip. Het lopen bevrijdt me van jezelf.

© Ekster Alven

Ruimte - Ekster Alven

Wij ontwikkelen ons.

We gebruiken ook een machine
die wolvengehuil kan nabootsen,
elk fresco werkt zo in op de ziel

van wie ernaar gaapt en kijkt.
Dit zijn huizen van god en als
de mensen een spiritueel leven

beoefenen, is de gebruiksaanwijzing
die je erbij krijgt, niet die van louter
een hoge toren, er zijn toch grenzen.

De vrouwtjes hebben een dna
dat, schematisch, lijkt op een
inlegkruisje – zonder weerga.

Voor een wiskundige is PacMan
een raadsel – of alles wel precies
is zoals het eruitziet in dat heelal.

De kerk, een te strenge behandeling
leidt tot ontbossing en conflicten
binnen een enkele generatie, helaas.

Tot iets dat ademt.


© Ekster Alven

Spaander - Ekster Alven

Hoe gruwelijk
doet de ruimte
als ze op zoek is
naar een schreeuw.

Als je geliefd bent
in het ontwaken
bij een hartslag
houdt de zichtbaarheid

op bij het schrijven
erover. Zo wordt
een gedicht
wat we vermoeden

in mijn mond.


© Ekster Alven

4ever - Ekster Alven

Er is huid in mijn herfstkleur.

Als dromen is wat we wisten
zeker dat je met me wil praten

Rij dan met de wagen, naar gisteren
ik ben niet zo woke dat ze me haten.

Ruis in je hals, mijn celwand
en komt de dag dat ik je trotseer

het laatste huis aan de linkerkant
nog op de landkaart voor een keer.

Staan er journalisten aan de deur
geef ik een paar woorden voor mijn man.

En ik maak je alle jurken die ik kan.


© Ekster Alven



Info: Ekster Alven
Ekster Alven is het pseudoniem van Alain De Kinder (°1975). Dichter, verhalenverteller. Woonde in Leuven, Vancouver, Madrid, Brussel, Antwerpen. Woont thans in Nijlen. Werkte na studies in redactie Vlaams Parlement tot 2000. Groeide (deels) op in woud van grootmoeder. Ging reizen. Haalde master in Germaanse Taal- en Letterkunde en manama in Literatuurwetenschappen. Houdt van T.S. Eliot en García Lorca. Houdt van podia als Sprekende Ezels, ZonderWolk, Ballonnenvrees e.a. Heeft een blog Ekster Alven ekster.webnode.be. Werd onlangs derde in De grootste intimiteit is het zwijgen van uitgeverij Gopher. Publiceerde in Poëziekrant Gent, stond ieder jaar sinds ’16 in top 100 Turing/Prijs de Poëzie, publiceerde in Hopsack tijdschrift en in nog ettelijke andere wedstrijdbundels. Ook in Magie en Tovenaars van Keytree en Pennen met Mosterd van Ambilicious. Genomineerde voor Dwaaltocht-thema Azertyfactor. E.a. Volgde Basisjaar Literair Schrijven, volgt momenteel Academie Poëzie bij ‘tzelfde CreatiefSchrijven. Volgde spokenword workshop bij Wisper. Publiceerde gedichten op de Meander-site. Genomineerde 2de Zeef Poëzieprijs. Publiceerde e-novelles Yonk en Zombie bij Bookbuster (alleen nog op sommige platformen verkrijgbaar…).

De spelconsole (nog eentje uit een instelling) - Maarten Embrechts

Onder hun slappe huid zit er een nog jonger lijf
Druk zijn hun hersenen en als een spelconsole
nieuwerwets Met een oogopslag en vingertop
bedienen ze de afstand tot zichzelf Soms slechts
 
een stilstaand beeld dat suist En dat met magie
van de techniek of hun gebrek nu sterker werkt
In hun brein vermoed ik action painting ballet
en ook de griezel die ze uit alledaagse sprookjes
 
kennen Maar wat steeds weer achterwege blijft
bij de transfer is de moraal van virtueel naar echt
 

© Maarten Embrechts
  

Einstein - Maarten Embrechts

Voor een paar biertjes gaan ze op de smokkel
In de zomer mag hij buiten Nu is het te koud
Zo moet Einstein denken Dichter is hij dan bij
God Als zijn voorbeeld piekt zijn haar Vandaag
 
heeft ze er geen en morgen wel weer borsten
de boekhoudster Zo raakt alles nog op orde als
ze in de rolstoel elkaar aflossen Wie van ons of
ikzelf is het meeste zot Iedere dag minder decor
 
De wereld is straks meer blanco dan ons hoofd

© Maarten Embrechts
  

 

De zonnebank - Maarten Embrechts

Terwijl ik op de bank lig denk ik
zo zal ik nog een keer voorgoed
gesandwiched zijn Met dit verschil
mijn huid zal dan wel ondergronds
en uit zichzelf dat donkere werk verrichten
 
Vooraf zal ik dan slechts even
voor pampus moeten liggen
terwijl een zuster mij met blanketsel smukt
opdat diegenen die in koele kamers komen kijken
naar mijn gezicht niet worden opgeschrikt
door de warmte die mij reeds doorprikt
 
Maar goed In afwachting moet ik
zoals vandaag het goed fatsoen gebiedt
voor dood wekelijks een paar uur onder de kunstzon liggen


© Maarten Embrechts
 

 

 

 

 

Maerlant Poëzieprijs - Editie 2021

Kunstspoor Noord-Beveland kent in 2021 opnieuw de Maerlant Poëzieprijs toe. De prijs die 500 euro bedraagt wordt om de drie jaar uitgereikt. Het thema of zojewil het uitgangspunt van deze editie is "Eiland". Als alles goedgaat wordt de zesde editie van deze prijs uitgereikt op zaterdag 21 augustus 2021 in de Rozentuin in Kats. Inzenden (maximum 1 gedicht per deelnemer) kan tot 30 april 2021.

Alle info:
Website Kunstspoor

Parkplan, een ontsnappingsroute.

Frank Decerf over 'Parkplan' van Wout Waanders

Als recensent ontvang ik geregeld bundels uit binnen- en buitenland die ik dan op mijn manier analyseer. Dit was ook wat ik wou doen met Parkplan, het debuut van Wout

Waanders. Maar dat bleek moeilijk. Dit boek is het soort poëziebundel die je blijft bekijken, onderzoeken, openbladeren en manipuleren. Kortom, je kunt de bundel moeilijk met rust laten. Je vergeet zowaar bijna om aan de lectuur van de poëzie van Waanders te beginnen en dat moet natuurlijk wel de hoofdreden zijn om tijd in dit werk te steken. Wie Parkplan ter hand neemt, zal niet meteen beginnen lezen. Het is zaak om alles eerst en vooral ‘s goed bekijken. En er is veel om te zien. Deze bundel is qua concept een schitterende realisatie. Hier zijn zeer getalenteerde grafische vormgevers mee bezig geweest. De dichter vertrekt vanuit een plattegrond van een imaginair attractiepark. Wout Waanders is blijkbaar al geruime tijd geobsedeerd door dit thema. Deze afgezonderde wereld wordt de afgebakende ruimte waar zijn muze zich kan uitleven. Het is zijn ontsnappingsroute uit het dagelijks bestaan. Hij wil met zijn lezer graag de geneugten van deze vlucht delen. De start is een detailrijk geïllustreerde en uitvouwbare plattegrond. Daarbij zijn er deelkaarten en vierendertig poëzieattracties. De gedichten werden samengebracht in: Kinderattracties, Familieattracties, Voor sensatiezoekers en tenslotte Horeca & Shops. Het is de bedoeling dat de bezoeker via Parkplan zijn eigen traject bepaalt en zo de diverse plaatsen en uithoeken van Waanders’ poëtisch universum leert kennen. De eerlijke tekeningen zijn van zijn hand.

VIS ETEN

Sjors wil met mij een broodje makreel eten
in de viszaak van zijn neef. Het is de beste
viszaak van heel Eindhoven zegt hij,
dat is een keer uit een test gekomen.

Hij wil van me weten op welke alien
ik morgen ga stemmen. Zelf weet hij het nog niet,
er zijn zoveel ruimtewezens deze dagen. Sommige
pleiten alleen maar voor de belangen van Mars, andere

komen op voor de bouw van extra emulsieturbines,
weer andere hebben geen mond en zeggen niks,
sommige hebben lang blauw haar, er zijn er bij
die soms tentakels uit hun neus laten komen.

Sjors tilt de bovenkant van zijn broodje op
en controleert de vis. Sjors is iemand die alles
zeker wil weten. Ik niet. De huidige aliens
vind ik prima zeg ik, en ik hap zonder te kijken


De taal van Waanders is, hier en daar, bedrieglijk simpel en speels, maar de geconcentreerde lezer zal in de gedichten heel zeker ook de vele intelligente doordenkertjes spotten. Waanders vermijdt ballast in zijn beeldspraak. Hij mengt zijn metaforen tot lucide vernieuwende beelden. Zoals in elk echt attractiepark word je in deze bundel geconfronteerd met nogal wat surpises. En tijdens je zoektocht van attractie naar attractie ontmoet je vooral luchtigheid. Veel van de gedichten bevatten namen van jongens en/of meisjes. Daarnaast treden er gemetamorfoseerde mensen te voorschijn in de vorm van allerlei dieren zoals onder andere: giraffen, kuikens, alpaca’s en beren. Bij Waanders is de knipoog nooit ver weg. Associaties met de absurde humor van Monthy Python’s Flying Circus of het absurdisme van de Ierse komiek Spike Milligan ervaar je bijna als vanzelfsprekend. Voor de realisatie van deze debuutbundel kreeg Waanders de hulp van zijn collega-dichters Dennis Gaens en Ingmar Heytze. Het zal moeilijk worden om deze publicatie in de toekomst te evenaren. Maar als je het mij vraagt, niet onmogelijk…

© Frank Decerf

Parkplan, Wout Waanders, Uitgeverij De Harmonie, Amsterdam,2020, ISBN 978 94 6336 094 4 

 

 

Gaîté lyrique - Renaat Ramon

Gaîté lyrique

                          met Lampje in Parijs

Liefde
                  geur van huid
                  glimlach van sterren
                  stem die woorden overleeft

                  naakte kleur
                  klank van blauw
                  rode nevel in de nacht

                  ogenblik
                  ode aan de aarde
                  overmaat

                  je hebt er alle
                  woorden voor
                  over

Liefde
                  accès réservé

© Renaat Ramon

Sleutels van het onzichtbare

De 42° editie van de poëzieprijs van Harelbeke gaat naar Geert Viaene.

Naar jaarlijkse gewoonte werden ook dit jaar in de voorbije Poëzieweek de laureaten van de Poëziewedstrijd van de Stad Harelbeke bekend gemaakt. Zoals zoveel literaire en andere culturele manifestaties diende de uitreiking vanwege de bekende Covid-perikelen

jammergenoeg op een zeer atypische manier te gebeuren. On-line dus. Wat toch altijd als een beetje 'in-mineur' blijft ogen.
Algemeen winnaar Geert Viaene die in poëziewedstrijden al meermaals en tal van jury's met de kwaliteit van zijn gedichten wist te overtuigen won overigens recent ook al de kortverhalenwedstrijd van Marnixring Leeuwercke in Waregem.
Zijn bekroning in Harelbeke kan dus allerminst als een verrassing worden beschouwd.
De al even jaarlijkse bloemlezing die de ingezonden gedichten van de winnaars bevat heeft ons ondertussen - net als veel ander moois (zie foto) - bereikt. "Sleutels van het onzichtbare" heet de publicatie van het Harelbeekse CC het SPOOR. In het juryverslag lezen we onder meer dat er in het totaal niet minder dan 344 dichters werk instuurden. De juryleden Sylvie Marie, Herman Leenders en Philip Hoorne kregen aldus meer dan 1000 gedichten te beoordelen. Voorwaar een niet geringe verdienste om daaruit de beste gedichten te primeren.

Hierna zetten we graag alle winnaars nog 's op een rijtje. 

> 26-jarigen:
Aanmoedigingspremie: Janneke De Keersmaecker (°2005) uit Kessel-Lo
5de prijs: Wannes De Craene (°1995) uit Berlare met onder meer Zonder titel (Ik zie nog hoe...)
4de prijs: Iris Mak (°1995) uit Torhout met ‘k Heb zinnia e.a.
3de prijs: Alexander Baeyens (°1999) uit Erondegem met Italiaan met dienster
2de prijs: Rand Helawi (°1999) uit Wemmel met o.a. Mikpunt

De jury besliste vanwege het feit dat het gros van het ingezonden werk nog als onrijp werd ervaren om geen eerste prijs in deze categorie toe te kennen.

> 26-jarigen:
Eervolle vermeldingen: Stefan Flipkens (°1969) uit Kinrooi en Pim Cornelussen (°1989) uit Brussel.
4de prijs: Nathalie Depoorter (°1974) uit Oostende met o.a. Krasse poester
3de prijs: Ludwig Van De Voorde (°1967) uit Waasmunster met o.a. Het binair stelsel
2de prijs: Erwin Evens (°1971) uit Buizingen met o.a. Reiger
1° prijs: Geert Viaene (°1963) uit Brugge met onder meer ‘Meededoogen of eigenbelang’

Opmerkelijk was ook dat er dit jaar geen enkele Nederlandse inzending  - er waren er ook slechts 56 - in de prijzen viel.

De filmpjes waarmee de laureaten een voor een werden bekendgemaakt kunnen via de site van het CC het Spoor worden bekeken. 

De bloemlezing "Sleutels van het onzichtbare" kan eveneens besteld worden via de site van CC Het Spoor

Poëziepad van A tot Z - Editie 2021 - Nog twintig dagen om in te sturen!

Wie nog wil deelnemen aan de mooie wedstrijd van het "Poëziepad van A tot Z" ('Van Avelgem tot Zwevegem') mag zich nu wel (al een klein beetje) gaan haasten. Nog twintig dagen resten je voor de inzendingsdatum van 28 februari 2021 sluit. Het winnende gedicht krijgt een vaste stek langs het traject van het Poëziepad. Thema dit jaar is "Halte". Curator

 is dit keer Joris Denoo. De andere juryleden-mede-padbewandelaars zijn Lut de Block, Philip Hoorne, Karlijn Sileghem, Barbara Delft en gastdichter, Digther-redactielid Paul Rigolle. Inzenden? Doen!

Alle info:
- via deze Facebookbladzijde
- Poëziepad van A tot Z bij Azertyfactor
- Poëziepad van A tot Z, De Schaal van Digther-Label
- Reglement bij Poëziecentrum

29 december - David Lehman

Ik besteedde een maand schrijven aan liefdesgedichten
voor vrouwen die ik van haar noch pluim kende (17 mei)
voor vrouwen die ik hoogstens een half uur
zag (18 augustus), verzonnen verschijningen,
samenstellingen van in droom gedompelde figuren,
en dat alles voor het plezier een Franse
dichter te zijn in het vooroorlogse Parijs, in het bezit
van Gauloise sigaretten en een meeneemkoffie,
ik had geweldige metaforen te verzinnen
nooit sneller schoot een gedachte me te binnen omdat
ik per se getuige wilde zijn van haar voltooiing,
een toren of een brug, en dan onverbiddelijk op
naar het volgende project maar vanzelfsprekend
was je de hele tijd bij mij
zij het naamloos in de regen alsof
niets anders romantischer kan zijn
dan samen onder een parpaplu


© David Lehman
© Vertaling Marcel Vanslembrouck

 Uit: 'Fantastisch haar', vertaling Marcel Vanslembrouck

Seksisme - David Lehman

Het gelukkigste moment in het leven van een vrouw
is wanneer ze de draai van de sleutel van haar
geliefde hoort en voorwendt te slapen,
is wanneer hij de kamer betreedt, probeert stil
te zijn maar onhandig tegen de dingen botst
en ze de likeur van zijn adem kan ruiken,
maar het hem vergeeft omdat ze hem terugheeft
en niet alleen hoeft te slapen.

Het gelukkigste moment in het leven van een man
is wanneer hij, na het bedrijven van de liefde
een uur later uit het bed met een vrouw erin
springt, zijn lange broek
aantrekt, naar buiten wandelt,
zijn plasje doet in de struiken, de hoge
sterrenrijke hemel van augustus ziet,
zijn wagen neemt en naar huis rijdt.


© David Lehman
© Vertaling Marcel Vanslembrouck

 Uit: 'Fantastisch haar', vertaling Marcel Vanslembrouck

Zoals een feestje - David Lehman

Je maakt een oorlog en je hoopt dat de mensen zullen komen.
Dat doen ze en ze brengen tekens en geweren mee,
Ze schrijven toespraken en bouwen bommen,
En ze vechten alsof het de laatste oorlog is of protesteren er tegen.
Zo gaat het nu. Een mythe over oorlog is dat het
Heel wat zorgzame planning vergt. Gezwets. Al wat je nodig hebt is
Een cake met een filmrolletje in of een aktetas vol ziektekiemen.
Vulcanus de smid, een andere schitterende mythe,
Kreupele echtgenoot van Venus, geliefde van Mars,
Zei: 'De bullebak brak mijn neus en wat moest ik doen,
In een hoek gaan janken en hem vragen waarom
Hij mij niet lust of terugslaan harder dan hij mij trof?'
Een oorlog is geen toneelstuk, geen film maar een knoeiboel,
Geen kunstwerk; en als het een schaakspel is dan een blind.


© David Lehman
© Vertaling Marcel Vanslembrouck

 Uit: 'Fantastisch haar', vertaling Marcel Vanslembrouck

4 maart - David Lehman

Er is een drankje dat ik elke dag
inneem het bevat mierenengel,
oshawortel, knoflook, goudzegel,
gember, chaparralkruid, mierikswortel,
baardmos, cayennepeper,
en wodka ik kocht het in
Ithaca in een gelegenheid genaamd Oasis
de gebaarde kerel zei dat zijn
vrouw het goedje had gemaakt je
dronk het drie weken eer
je ermee stopte ook kauwde je
gedurende een week elke dag
drie jeneverbessen ik houd van Ithaca
als ik 's winters er niet ben
en mijn seringen wachten
op mei en op mijn terugkeer
om hen in volle bloei te bewonderen.

 

© David Lehman
© Vertaling Marcel Vanslembrouck

 Uit: 'Fantastisch haar', vertaling Marcel Vanslembrouck

Fantastisch haar - Marcel Vanslembrouck vertaalt David Lehman

Bij uitgeverij Pi verscheen eind verleden jaar "Fantastisch haar", een boek met vertaalde

gedichten van de Amerikaanse dichter David Lehman. Vertaler en dichter Marcel Vanslembrouck was en is met deze vertaling niet aan zijn proefstuk toe. Eerder publiceerde hij bij Pi een bloemlezing met vertaalde gedichten van Charles Tomlinson. Bij de Schaal van Digther verschenen in oktober 2017 daaruit vier gedichten. 
 
David Lehman (°New York) is dichter, schrijver van fictie en samensteller van poëziebloemlezingen. Hij won een aantal belangrijke literaire prijzen. Marcel Vanslembrouck maakte voor ‘Fantastisch haar’ een keuze uit 'New and Selected Poems (Scribner Poetry, 2013).  

"De altijd heel toegankelijke gedichten onthullen, vaak op humoristische of ironische wijze, de menselijke relatie en de al dan niet gewone of vreemde handelingen die het leven bepalen. Uiteraard borrelt zijn Amerikaanse en New Yorkse eigenheid in de teksten naar boven."

Deze selectie opent een luikje naar een ruimere kennismaking met het werk van deze Amerikaanse dichter.

Vanaf morgen t.e.m. zaterdag publiceert De Schaal van Digther vier gedichten uit de bundel.

Een exemplaar van 'Fantastisch haar' kost 15 euro.
Buiten Torhout en randgemeenten: plus 3 euro verzendingskosten.
ISBN 978 94 642 0247 2 - D/2020/15064/1
 

Bestel door storting op BE45 0000 1261 8989.
Of via : Uitgeverij Pi, Weidestraat 11, 8820 Torhout
marcel.vanslembrouck@scarlet.be 

Extern: 
Marcel Vanslembrouck bij De Schaal van Digther
David Lehman-Wikipedia-pagina
David Lehman-Facebook-pagina