Toy girl - Luc C. Martens

Toy girl                                                                                          

zij stapt traag, vastberaden met wandelstok
hij volgt, waakt met vaste tred, ze dragen sneakers,
leggen badhanddoeken op de eerste rij, zetten
de parasol laag, schuilen voor de laatste zonnesteek 

zij draagt een doorzichtig strandgewaad
en zwarte bikini, alle plooien in harmonie,
streelt zijn bruine buik, grijpt het grijze dons
houvast na elke uitgeraasde storm  

zij leest dikke boeken, hij haalt cocktails,
zij is mijn toy girl zegt hij aan de bar,
ik ben achtentachtig, zij twee jaar jonger 

de zee te ver, het zwembad te diep,
onder de parasol blijft zij zijn lief

© Luc C. Martens

Dit gedicht is een gedicht dat Luc C. Martens schreef n.a.v. de voorbije poëzieweek in januari. Hij ging met dit gedicht in op het thema “Lijfelijkheid” en dan specifiek als persoonlijke invulling “Lijfelijkheid bij ouderen”.

                                                                                                                   

 

 

Voor het licht uitgaat - Luc C. Martens

Voor het licht uitgaat                                                                                             

schoorvoetend onder de regendouche,
bedacht voor de val, wrijven zij elkaars rug,
herkennen de plooien van hun trage lijven,
kussen nog steeds met gesloten ogen 

de wereld had voor hen nooit grenzen.
op de bedampte spiegel trekt hij een lijn.
nu de horizon nadert,
haalt het sparen van de rug het van de liefde 

in bed een handdruk
voor het licht uitgaat

© Luc C. Martens

Dit gedicht is een gedicht dat Luc C. Martens schreef n.a.v. de voorbije poëzieweek in januari. Hij ging met dit gedicht in op het thema “Lijfelijkheid” en dan specifiek als persoonlijke invulling “Lijfelijkheid bij ouderen”.

[ogen klimmen] - Luc C. Martens

Uit de cyclus 'Wrakhout'
zonder titel

ogen klimmen uit zwarte kasten, blijven
zwak schijnen als de zon van december
op winterhoogte. ze kijkt en herkent

ze lacht spaarzaam met onze verhalen, laat de zon
vroeg ondergaan en droomt haar verleden. vingers
vertellen hoe ze de eindjes aan elkaar knoopte

het werd elke dag zondag. de mooiste blouse, de
gouden ketting. haar kapsel zeeft haar geheugen.
naar huis draag ik haar kruis op mijn voorhoofd


© Luc C. Martens


Uit de pas bij Uitgeverij P verschenen nieuwe bundel “Twee uur per maand kom ik van je houden” van Luc C. Martens. Daarin diept de dichter in prangende beelden scènes uit een gezinsleven uit. De dichter pleistert en zalft, gedreven door een niet aflatende zorgzaamheid.

"Twee uur per maand kom ik van je houden” is veruit zijn meest persoonlijke bundel tot dusver.

Meer info:
Website Luc C. Martens
Luc C. Martens bij Uitgeverij P

Levenslang - Luc C. Martens

Levenslang
voor de vader van Christine

op het grijs parket de schaduw van het raam,
het kruis dat hij al jaren draagt. hij weet de zon
maar voelt in hem een oude kilte om het kind
dat altijd kind gebleven is

zeepbellen blazen, bloemenruikers maken,
lachen naar het telraam van de regen.
spreken in lettergrepen waarna steeds weer
de stilte in haar geest van porselein

nooit kon hij binnenkijken door de
broze muur van haar beschadigd huis.
in haar roze tuin staan oude bomen,
bleef zij de twijg


© Luc C. Martens


Uit de pas bij Uitgeverij P verschenen nieuwe bundel “Twee uur per maand kom ik van je houden” van Luc C. Martens. Daarin diept de dichter in prangende beelden scènes uit een gezinsleven uit. De dichter pleistert en zalft, gedreven door een niet aflatende zorgzaamheid.

"Twee uur per maand kom ik van je houden” is veruit zijn meest persoonlijke bundel tot dusver.

Meer info:
Website Luc C. Martens
Luc C. Martens bij Uitgeverij P

Zus met verstandelijke beperking - Luc C. Martens

Zus met verstandelijke beperking
Uit de cyclus zus


laat haar hand nooit los, zei moeder. in elke winkel
de ogen van jakhalzen. de onvolmaakte leeuwin
kreeg altijd een plakje vlees, deelde haar prooi
nooit met de jongere welpen. zij jaagde niet

met gestrekte klauwen groeide ik in haar schaduw,
de liniaal op mijn kneukels
zou zij ooit binnen de lijnen kunnen kleuren?
de gekwetste koning, onderwijzer van het oude hout,
kon geen tweede nederlaag lijden

over mijn overwinningen zou hij heersen.
zonder gevecht bleef hij leider van de troep.
nu ik mijn littekens en eigen welpen tel,
neem ik nog steeds haar kinderhand


© Luc C. Martens


Uit de pas bij Uitgeverij P verschenen nieuwe bundel “Twee uur per maand kom ik van je houden” van Luc C. Martens. Daarin diept de dichter in prangende beelden scènes uit een gezinsleven uit. De dichter pleistert en zalft, gedreven door een niet aflatende zorgzaamheid.

"Twee uur per maand kom ik van je houden” is veruit zijn meest persoonlijke bundel tot dusver.

Meer info:
Website Luc C. Martens
Luc C. Martens bij Uitgeverij P

Op nieuwe planken - Luc C. Martens

één hoog zit ik op nieuwe planken
in veel meer blauwe lucht
maar de wolken zijn zwaarder

ik plant narcissen en tulpen, knip
in potten de oude hortensias,
mijn passie wordt een fait d’hiver,

één hoog op nieuwe planken lees ik meer
gedichten of doodsberichten, staar ik, naar
rode daken vol onbeschaamde zwarte liefde

in koude schoorstenen. nu weet ik
waar de kauwen vrijen. zij laten
eens per jaar hun nesten vegen

één hoog ben ik nog niet uitgeveegd


Luc C. Martens

Nieuwe kaders - Luc C. Martens

in de woonkamer altijd het heden.
achter deuren het archief van jaren,
op zolder niemand

tot de container op de oprit
ons hart versteende, het valluik openviel.

we lieten onze verhalen achter
in gebarsten voegen, in rechthoeken
op het behang

aan witte muren nieuwe kaders


Luc C. Martens

Tot ze koud is

Steven Van Der Heyden en Luc C. Martens nodigen uit! Hun nieuwe duo-bundel "Tot ze koud is" wordt niet één maar tweemaal voorgesteld. Komende zaterdag 1/2/2020 in Deinze en op donderdag 27/2/2020 in Herzele! Iedereen is er welkom!

Meer info op de Activiteitenpagina van Uitgeverij P.

Puinportret - Steven Van de Putte

(november ’18) Puinportret

Bij Letters for Home, (III) in Memory

Zij herinneren zich niet de kinderen,
het leven nog voor zich, versteend
schuilend in hun moederschoot,
in de ban van huilende nachtuilen,

het laatste sprookje dat moeder prevelde
over Handley Pages hoog boven Petegem,
hoe een ronkende Hercules zijn klauwen
zette in kelders van herfst en honger.

Zij herinneren zich niet hoe Franse bataljons
vochten om een station zonder sporen.
Aan de Knok de schokbuis van bloed door
huizen, de vlammen om klamme handen

van ster en stof, een snapshot van een god
in kleine ogen. Zij herinneren zich niets
van gebalde vuisten in moeders’ dijen.
Zij zijn killer selfies van te snel herwonnen geluk.



© Steven Van de Putte


Dit is een van de drie gedichten bij het muziekstuk ‘Letters for home’ van Peter Meecham. Het werd voor de eerste keer op 9 en 10 november 2018 opgevoerd in Deinze olv Kenny Van Heuverzwijn tijdens het totaalspektakel WanHOOP.

Steven Van de Putte schreef samen met Luc C. Martens en Eddy Vaernewyck een passend gedicht bij elk onderdeel.

Nachtelijke aanval - Eddy Vaernewyck

Bij Letters for Home, (II) The Trench

Gitzwart de nacht en oorverdovend stil.
Enkel een klaagzang van gakkende ganzen
doorbreekt de vrede van het ogenblik.

Tot plots, hoog boven de loopgraven,
een orkest van ratelend mortiergeschut.
Nachtmerrie van kletterend ijzer en
schreeuwend vlees. Ratten razend over

verscheurde plunjes en losgeslagen laarzen.
Ledematen tot op het bot ontvleesd.
Oorlogswoede die pas langzaam
uitdooft in de luwte van de ochtend.

In niemandsland, onder aarzelend
zonlicht, tiert welig de papaver
alsof de hel hier niet bestaat.


© Eddy Vaernewyck


Dit is een van de drie gedichten bij het muziekstuk ‘Letters for home’ van Peter Meecham. Het werd voor de eerste keer op 9 en 10 november 2018 opgevoerd in Deinze olv Kenny Van Heuverzwijn tijdens het totaalspektakel WanHOOP.

Eddy Vaernewyck schreef samen met Luc C. Martens en Steven Van de Putte een passend gedicht bij elk onderdeel.

Afscheid - Luc C. Martens

Bij Letters for Home, (I) The bittersweet lovesong

onder het blauwe hoedje staart ze
onzeker en bang. haar grote liefde
drukt koperen knopen in haar wang.
vandaag werd hij een nummer

in haar oren de kleine woorden.
handen losgelaten, armen gestrekt,
ijlt hij de straat uit. op haar netvlies
brandt zijn jeugdig gaaf gezicht

in elk blauw uur poetst hij zijn naam,
voelt hij haar warmte. onder zijn helm
ruikt hij aan honderd brieven,
kust haar op de postzegelranden


© Luc C. Martens


Dit is een van de drie gedichten bij het muziekstuk ‘Letters for home’ van Peter Meecham. Het werd voor de eerste keer op 9 en 10 november 2018 opgevoerd in Deinze olv Kenny Van Heuverzwijn tijdens het totaalspektakel WanHOOP.

Luc C. Martens schreef samen met Eddy Vaernewyck en Steven Van de Putte een passend gedicht bij elk onderdeel. De gedichten van Eddy Vaernewyck en Steven Van de Putte worden morgen en overmorgen hier op de Schaal van Digther gepubliceerd.

Melopee-poëzieprijs - de Uitreiking

Vandaag wordt in Laarne de Melopee prijs uitgereikt. De Schaal van Digther is vertegenwoordigd met het gedicht "Kinderen van Aleppo" van Luc C. Martens. Benieuwd wie deze unieke prijs mee naar huis neemt.

Update:
De prijs werd uiteindelijk toegekend aan Peter Verhelst voor het gedicht "Leef, heb lief, dans, verdwaal" (verschenen in Dietsche Warande & Belfort 2) 

Meer info:
http://www.laarne.be/website/15193-www
http://www.dwb.be/

Prisonline - Luc C. Martens

gevlucht uit zijn vermoorde stad, gestrand
in een landschap van zand en rotsen, woestijn
van tenten en overvolle barakken, koud
van duizend dode ogen

in dit kamp het verhaal over bommen en brand,
zijn verloren land. hier waait de wind anders dan thuis.
zijn vader staart en rookt. moeder, de glimlach verloren
kookt de gekregen rijst.

het vuur uit dringt kou door dekens en slaapzak, verkleumt
zijn spieren en hart dat hier niet welkom is, hij verlangt
naar de geur van Arabische koffie, de smaak van zijn land.
achter prikkeldraad enkel angst


© Luc C. Martens


Luc C. Martens werd voor de periode 2014-16 aangesteld als stadsdichter van Deinze. Recent werd zijn mandaat verlengd tot gedichtendag 2019.
De gedichten ‘Kinderen van Aleppo’ en ‘Prisonline’ werden geschreven bij twee koffieschilderijen van Jesse van Gompel (kunstschilder te Deinze).
Meer info over de dichter: thuissite Luc C. Martens

Kinderen van Aleppo - Luc C. Martens

kinderen, de ogen donker, ontsnapt aan kogels.
geen huis, geen school, geen moeder
angstig voor mensen zonder gezicht, voor
scherven van granaten, precies gericht.

als échte dokters stelpen Muhammed en Joussef
het bloed van onbekende vaders, hun veel te ruime,
witte schorten open. In deze stad valt elke naam,
stijgt de dood uit de grond, geven kinderen

hun laatste warmte, wordt Joussef dodelijk gewond.
het laatste water in de ogen legt Muhammed hem
in de afgerukte armen van zijn moeder. de wangen
bleek verloren kinderen van Aleppo hun verleden,

lippen zwijgen een versteend verlangen.


© Luc C. Martens


Luc C. Martens werd voor de periode 2014-16 aangesteld als stadsdichter van Deinze. Recent werd zijn mandaat verlengd tot gedichtendag 2019.
De gedichten ‘Kinderen van Aleppo’ en ‘Prisonline’ werden geschreven bij twee koffieschilderijen van Jesse van Gompel (kunstschilder te Deinze).
Meer info over de dichter: thuissite Luc C. Martens