voor de vader van Christine
op het grijs parket de schaduw van het raam,
het kruis dat hij al jaren draagt. hij weet de zon
maar voelt in hem een oude kilte om het kind
dat altijd kind gebleven is
zeepbellen blazen, bloemenruikers maken,
lachen naar het telraam van de regen.
spreken in lettergrepen waarna steeds weer
de stilte in haar geest van porselein
nooit kon hij binnenkijken door de
broze muur van haar beschadigd huis.
in haar roze tuin staan oude bomen,
bleef zij de twijg
© Luc C. Martens
Uit de pas bij Uitgeverij P verschenen nieuwe bundel “Twee uur per maand kom ik van je houden” van Luc C. Martens. Daarin diept de dichter in prangende beelden scènes uit een gezinsleven uit. De dichter pleistert en zalft, gedreven door een niet aflatende zorgzaamheid.
"Twee uur per maand kom ik van je houden” is veruit zijn meest persoonlijke bundel tot dusver.
Meer info:
Website Luc C. Martens
Luc C. Martens bij Uitgeverij P
Geen opmerkingen:
Een reactie posten