Huidwisseling
laat ons op strooptocht gaan
door bossen van bolsterpijn
naar een uur aan de rand van de wereld
we zullen met onze kromme staarten zwaaien
dansen op kreupele poten
als een roedel oude wolven
bang zijn we al lang niet meer
voor waar het donker begint
wij zijn geen kind van onze ouders meer
onderweg zullen we lachen naar vergrendelde luiken
van huizen die niet meer weten of ze moeten bidden
op hun ijzeren knieën of weglopen op hun houten staken
ze zijn bang voor het dier op straat
blind voor de duivel in de hoek van de kamer
vergeten door de schaduwen heen te kijken
terwijl we spreken met de kat op het kruispunt
springen we over instortende luchtkastelen
om elkaar te vinden in de afgrond voor onze voeten
voor de zekerheid gaan we slapen
met onze schoenen aan
Uit de bijzondere groepsbundel 'De ogen van de Uil' die op 21/3 in Deinze en op 29/3/2025 in Boortmeerbeek wordt voorgesteld.
Meer info via dit Digther-Bericht.
Elise Vos (1984) debuteerde in 2024 met Bolster en publiceert regelmatig in literaire tijdschriften. Ze zoekt naar schoonheid in duisternis en vindt die vaak op onverwachte plekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten