Nafi Thiam
Dat het almaar sneller moet en verder
en hoger. En zij de woorden in zich verzamelt
om dat allemaal met elkaar te laten rijmen.
Aanloop en lat. Kogel. Afstootpunt.
Dat zij de perfecte tred heeft en het opveren,
een werparm als gebeeldhouwd vlees,
de heupen en de benen – een stadion zindert
als zij de pezen rekt, haar schouders optrekt
en de longen vult voor een lichaam of zeven.
Dat zij gracieus als een hinde de horden neemt
– een speer de lucht splijt, het opstuivend zand
als zij landt. Dat haar sprint naar het lint ons
in bekoring leidt. Wij met zijn allen gaan geloven
dat god als een godin op aarde is verschenen.
© Patrick Cornillie
uit de bundel: 'Het is niet wat er staat', de Vries-Brouwers, 2023
De Olympische spelen Editie Parijs 2024 mogen dan afgelopen zijn. Het gedicht 'Nafi Thiam' van Patrick Cornillie is dat nog lang niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten