Niets is ooit volbracht; het besef komt met de jaren.
Rotan, rijstpapieren lampions, heldere chianti,
de lentenacht die in de kop tekeer gaat
en het verlangen naar alweer een ander lief.
Rotan, rijstpapieren lampions, heldere chianti,
vinyl van Carla Bley, Monk en Charlie Mingus
en het verlangen naar alweer een ander lief.
De poëzie van morgen, die wij morgen zouden schrijven.
Vinyl van Carla Bley, Monk en Charlie Mingus,
het stadskoertje, de straal urine splijtend door de buxus.
De poëzie van morgen, die wij morgen zouden schrijven,
het hoorbaar slapend burgerdom alom.
Het stadskoertje, de straal urine splijtend door de buxus.
Geknutsel aan de republiek der nieuwe romantiek.
Het hoorbaar slapend burgerdom alom,
de afdronk bitter bij het ochtendkrieken.
Geknutsel aan de republiek der nieuwe romantiek,
landjonker van de bruine kroeg, de kale bel-etage.
De afdronk bitter bij het ochtendkrieken,
in vreemde straten, ver van het ontoereikend bed.
Landjonker van de bruine kroeg, de kale bel-etage.
Niets is ooit volbracht, al kwam het in de buurt;
in vreemde straten, ver van het ontoereikend bed.
Ik danste met Katrien de nacht weg.
Niets is ooit volbracht, al kwam het in de buurt;
blootvoets over dauwbeparelde pelouses
danste ik met Katrien de nacht weg -
er trok een roze gloed doorheen de zwarte zomen.
Blootvoets over dauwbeparelde pelouses,
en boven de parktuinen van Rodenburg, ik zweer het,
trok een roze gloed doorheen de zomen van de nacht.
Maar niets is ooit volbracht, al kwam het in de buurt.
Uit “Oude duivelse maan”, een bundel in voorbereiding.
Frans Deschoemaeker op Wikipedia
 |
| Frans Deschoemaeker - foto: © Gie Devos |
De foto dateert uit het Jaar 2012 toen de Literaire Vereniging ‘Het Penhuis’ 10 jaar bestond.
Frans Deschoemaeker hield toen een wervende toespraak die je hier nog kuntnalezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten