Somnifobie
Het
woord alleen al.
Niet
geschikt om door verzen te dwalen.
Maar
dat wisten de Grieken al.
Zij
die niet verzwegen dat de betekenis
in
het liggen lag.
Geen
wiegelied.
Maar
zeker ouder dan gedachten.
En
dat ook angst poëzie is.
Taal
heeft om dat naakt te maken.
Je
denkt de lichamen en ik.
De
ogen en wij.
En
nacht donker mijn adem niet.
Ik
hou mij dood voor de dood.
Hoeveel
kan er in vrees
wat
voor de mens is beslist.
Eerst
nog even niet dan toch
dan
meer dan in een hartklop.
Slaap
denk je slaap
zolang
je nooit gelijk had
slaap
niet te vrezen.
Licht
denk je licht
waar
men leeft met hoop
en
je dat nooit vergeet.
Nu
je te lang weet wat verdrinken is
op
de bodem van een woord.
Uit de nieuwe, 7° bundel, van Geert Jan Beeckman in wording.
Vermoedelijke publicatie: najaar 2026
Geen opmerkingen:
Een reactie posten