na de wandeling
een selfie. je wangen waaien
bladvoetse blik op oneindig.
in je nerven het narratief van
vele jaren. ik zie je opkrullen
van koude of is het angst voor
het frivole dolen van een ander
blad in de dreef? je drinkt jezelf
in gelijke laagjes cappuccino, op
je lippen schuimt een melkwens,
ik dans om de hete brij, beloof je
boom te stutten, weet nog niet
van het gevallen bos.
© Steven Van de Putte
Gedicht 2/3 van de Stadsdichter van Deinze, uit zijn cyclus 'hout'
Stadsdichter Deinze
Auteurspagina op Facebook
Geen opmerkingen:
Een reactie posten