wij blijven achter, gestold in de stilte
met jouw beeld gekleefd op ons netvlies
losgerukte bloesemtak, knak in deze lente
je lichaam is uit je ziel getuimeld
neerwaarts nog éénmaal
je leed dat weggleed
wordt opgevangen
door het dons van ons verdriet
tot dit geruisloos uitgeraasd zal zijn
en jij voor altijd rust zal vinden binnen in ons
© Francis Cromphout
Voorpublicatie uit de nieuwe bundel 'Tijdscapsule'. Meer info via dit Digther-bericht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten