Als ze stapt swingt de wereld mee, wervelt haar
haar achter de wolken aan. De rode jurk zwaait reeds naar
morgen, dan gaat ze het ochtendlicht kleuren
met geuren van zoete seringen.
Als ze danst draait de aarde rond de maan,
wervelt haar adem in lichte schemer. De nachtegaal
laat de kanariegele teunisbloem verstaan
dat je maar beter blijft zingen.
Nu het nog kan.
© Frie J. Jacobs
www.frie-j-jacobs.be
www.urbandialogues.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten