Ze opent de deur, de straat staat in haar ogen.
Haar rimpels oud behang onder een laag verf.
Ze stut een leeg huis. Ik sta stil,
zie hoe de wereld om ons heen beweegt.
Wanneer ze lacht trekt warmte in onze vezels.
Zij ziet kleuren die er niet zijn, een vierkant zonlicht op tegels.
Tot alles mistig wordt, weggegomd als een mislukte kindertekening.
Ik haal beschaamd de kauwgom van mijn schoenzool
en vraag mij af in welke vrouw ik leef.
en gaan naar binnen, de warmte in.
Ze doet de deur open maar er komt niemand binnen
alleen de wind
schrijven is een vorm van dans.
© Astrid Arns
Uit de duobundel ‘In welke vrouw ik leef’ van Jana en Astrid Arns die op 30/5/2021 in Sint-Amandsberg wordt voorgesteld.
Meer info via deze Facebook-bladzijde en dit Schaal van Digther-bericht
'Rimpels' werd onlangs ook gepubliceerd in de cyclus 'Les Vieux', bij en in het mooie Tijdschrift Ei ('F(r)ictie in Woord & Beeld).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten