Beeld van een tafel, kamer waarin iemand licht vergat.
Alles is er nog. Stoel die in het eeuwige hapert.
Brood dat ons verzamelt. Muren waarop het
zichtbare speelt met iets daarachter:
verte, honger die het kijken niet stilt.
Stoelen verschuiven.
Namen waarin het afwezige roept.
De vochtvlek op het behang wrijft haar betekenis open:
oksel, arm. Wat zich wegwast in water.
Alles is er. Het rustige ademhalen, het blijven.
Het schuilen van vogels in de angst
van een stem.
Het raam in de nacht waait de dromen nog open.
© Hugo Verstraeten
Voorpublicatie uit de bundel ‘HiEr’ van Hugo Verstraeten die
op zaterdag 9/11/2019 in Diksmuide wordt voorgesteld.
Meer info via dit Schaal van Digther-bericht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten