4 maart 2022
Morgen is het mijn moeders
geboortedag,
114 jaar geleden, de tsaar
was nog baas.
Het is nog vroeg, tussen
de bomen begint het gloren
(omstreeks zes uur al mijn
aangifte inkomstenbelasting
gedaan - ik krijg 156 euro
terug)
en ik zag al de ronkende
nieuwsberichten
over die dwaze oorlog in
Oekraïne.
Hoe is het toch mogelijk
dat dat nog kan,
in deze tijd van de rede,
van enen en nullen,
een stammenoorlog met
speren,
strijdlustig gejank met
pijl en boog.
Moet ik toch net als die
anderen,
met gebalde vuisten naar
de legerdump
voor een kogelwerend vest,
kistjes en een helm
om daar dan in de weg te
lopen,
belachelijke oude man met
loopneus.
Moeten we niet een leger
vormen
van geweerloze
redetwisters en bekvechters
en dan met z’n allen,
tienduizend misschien
te hoop lopen, voor die
tanks gaan zitten,
met de rug er naartoe, en
een psalm zingen
of zouden ze dan toch gewoon doorrijden?
Uit de pdf-versie van ‘Herfstloof” (versjes van Paulus Voerman, pagina 7
© Paulus Voerman
(Uit de pdf-bundel van Paulus Voerman - 'Herfstloof', pagina 39)
(Contact: paulusvoerman@icloud.com)
 |
| Paulus Voerman: 'De dichter aan het werk' |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten