zaterdag 13 februari 2016

I.M. Piet Brak (4/6/1943 - 12/2/2016)

We vernemen met verslagenheid het droevige nieuws van het overlijden van Piet Brak. Gisterenavond heeft Piet, gewaardeerd dichter en beeldend kunstenaar, de strijd tegen een langdurige ziekte verloren. Verleden week las Piet, moedig als hij tot op het einde was, in Harelbeke nog enkele gedichten op de Yang-Poëzie-Reeks-hommage waarop hij ondanks zijn ziekte niet wilde ontbreken. Samen met hen die hem van nabij hebben gekend bewaren we niks dan fijne herinneringen aan een heel innemende man en een sterke creatieve persoonlijkheid. Zijn poëtisch werk werd in 2013 gebundeld in 'De omtrek van een gedicht'. Digther publiceerde eerder over de bundel een mooie inleiding van Daan Antheunis. Een kleine selectie van het plastisch werk van Piet Brak is nog te bekijken op de Yang-hommage-tentoonstelling in de Bib van Harelbeke tot en met 27/2/2016. In intieme kring wordt in de komende week van Piet afscheid genomen. Recent bedacht Piet zijn vrienden nog met een precieuze kleine bundel gedichten met als titel "Een kort gesprek met de heer Waldenström in een open vlakte".Wij kunnen hem geen mooiere eer bewijzen dan hieruit een gedicht te publiceren.


Een vrouw in de wintertuin

(een herinnering aan Charles Ducal)

Er is een vreemde ruimte tussen ons
en angst om elkaar te behagen
in dit koude bed.

Ik zie de lijn van het lichaam,
het onvermogen dit te begrijpen,
de ingehouden begeerten,
de verstrooiing van een vlek
op je arm,

de ademhaling die beweegt
als de zee.

Ik word gek van een vouw in je dij,
van je weerstand bij een nadering,
van een rillende spier,
van het zwijgen tot op het bot.

En toch:
je bent zo mooi, zo glad
als een glimworm in de nacht.

Ik lees haar dit voor:
ze zegt: ‘ach, het is maar een gedicht.’


© Piet Brak


Uit 'Een kort gesprek met de heer Waldenström in een open vlakte'
(“Yang-Poëzie-Reeks-Hommage”-Vr 5/2/2016)


2 opmerkingen:

Anoniem zei

Met deze mooie man, dichter, levensgenieter, verliezen we een talentvolle kunstenaar. Je leeft verder in onsterfelijke gedichten; vaar wel! Jan Pieter Cornelis

Anoniem zei

Piet,

Mijn busmaatje uit mijn jeugd. Ik kende hem als een sympathieke, ingetogen man. Piet, doe ze daar de groeten, ...

Veel sterkte gewenst aan je vrouw, kinderen en kleinkind(eren).