vrijdag 14 november 2014

Vladslo, Deutscher Soldatenfriedhof - Patrick Cornillie

das traurende Elternpaar, Käthe Kollwitz



















'Anoniem Koppel, juni 1914', 50x70cm, olieverf op doek
© Maarten Wydooghe




Hoe houdt hij zich op de duur
nog op de been, als alweer een
pijnscheut hem in een kramp van
koudvuur plooit. En zij, waar kan
zij nog heen, als van het jarenlange
treuren de tranen allemaal op zijn.

Verscheurend en zeer nadrukkelijk
klinkt in het Praetbos nooit een woord,
blijft alles zoals niets zal komen, jaagt
alleen de wind elk moederziele uur
nog even een rilling van leven
door de bomen. Hoe moet hij

zich daar dan, geknield, voorover
gebogen, verweren tegen zoveel
onvermogen. En zij, wat kan zij, voor
haar zoon die daar, een jongen nog,
onder een steen ligt – wat kunnen zij
nog méér dan zelf verstenen.



© Patrick Cornillie




Uit de cyclus 'Zwijg mij van de oevers van de IJzer!'.
14 gedichten van Patrick Cornillie met tien schilderijen van Maarten Wydooghe
en een inleiding van Benedict Wydooghe.
Meer info: Zwijg mij van de oevers van de IJzer!.


De andere Digther-gedichten uit “Zwijg mij van de oevers van de Ijzer!”:

Patrick Cornillie: Wijtschate, Bayernwald
Patrick Cornillie: Diksmuide, boyau de la mort
Patrick Cornillie: Ieper, Saint-Charles de Potyze
Patrick Cornillie: Vladslo, Deutscher Soldatenfriedhof


Geen opmerkingen: