op deze vlakte vouwt het kind het strand
tot zijn papieren winkel, plant bloemen tussen rimpels
terwijl zij wat zonnecrème smeert
over zijn hele lijf, haar leden
als hij even aanspoelt, los van het getij
is er geen houden aan, zijn nieuwe handel telt
en eigen klanten, vergeefs biedt zij
wat schelpen aan
steelt hier en daar
nog gauw een hap uit heel zijn wandel
veegt wat plakzand van zijn wangen,
kijkt dan naar zee -
de zee zal er altijd zijn -
als straks elk bootje zal lijken
op een bootje van papier
© Lieve Desmet
1 opmerking:
Kan me zo visueel voorstellen. Intimistisch gedicht dat de zomer zo binnenbrengt..
Een reactie posten