Hommage aan een gedekte tafel
1.
Stoelen staan gapend klaar, ontwaken: de genodigden mogen komen.
Tafellinnen en servetten schateren in ouderwets zondagswit: de vlekken mogen komen.
In een toonhoogte die je ternauwernood kunt horen, zal het kristal van de glazen de gasten onthalen: dat ze zich vertonen.
2.
Ja, onthaal de gasten: uiteindelijk ontbreekt
enkel nog de zon en die zal er pas zijn als iedereen zal hebben plaatsgenomen.
Ramen en deuren staan open: voorjaar mag binnenkomen.
3.
Wat opgediend zal worden: de spijzen en de wijnen, zoals die als aria’s op de partituren van de in koor zingende menu’s werden neergeschreven.
Ze hebben meer met taal dan met muziek te maken - nog voor ze worden opgediend, smaken de gerechten al naar woorden.
(Al heeft het weinig met woorden te maken, hoezeer woorden ook nodig zijn.)
4.
Wat gedekt staat (de borden, het bestek) is de wijze waarop iemand de dingen wil laten spreken, uit zichzelf wil laten spreken.
De wijze waarop iemand de dingen uitspreekt.
Totdat die dingen zich in al hun voornaamheid zullen hebben vertaald - alle hartelijkheid ervan.
De bloemlezing 'Elementen van warhoofdigheid' van Alain Delmotte, een uitgave van Uitgeverij P, wordt op zaterdag 9 december 2023 voorgesteld in de Leuvense Stadsbibliotheek.
Meer info via navolgende Schaal van Digther-link:
https://digther.blogspot.com/2023/11/elementen-van-warhoofdigheid-van-alain.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten