zondag 29 december 2013
Je zou voor hem de benen nemen - Leen Pil
Je zou voor hem de benen nemen
hij vervangt de steen hij weet het materiaal is taai
wanneer het botst of valt wanneer de bodem
vuil en ongelijk een zwerfstroom kent
een andere weg
hij rilt alleen in het begin wanneer hij overhelt
wanneer zijn voet laag staat en zijn hoofd wat knelt
hij houdt de lus nog open verlangt
naar een retour
de spieren raken opgevuld en zetten uit liggen
in een bochel in de knoop nog even
blinkt zijn evenwicht hij buigt
hij hoort de straten juichen
© Leen Pil
Leen Pil bij de Schaal van Digther
Total Loss
Je hebt een vervolg nodig
Pianoforte
De kamer waar
Je zou voor hem de benen nemen
zaterdag 28 december 2013
De kamer waar - Leen Pil
De kamer waar
mijn vader ligt is flinterdun behangen
met de plaatjes van een oude huid
droog steekt hij in de bedrand vast
en brokkelt eindjes op de grond
rekt het vel iets op en is al vaal
hij breekt appels in azijn en slikt
geen suiker wrijft zo zoet
dat enkel mooie straten overblijven
© Leen Pil
Leen Pil bij de Schaal van Digther
Total Loss
Je hebt een vervolg nodig
Pianoforte
De kamer waar
Je zou voor hem de benen nemen
donderdag 26 december 2013
Pianoforte - Leen Pil
Pianoforte
hij leest de leegte tussen vier lijnen voelt het afscheid
in zijn vingertoppen vijlt de nagelranden
en komt aan het punt dat hij haar begrijpt
hij speelt achtereen op dezelfde toets
de schouders lopen vast de hamer kreunt
maar hij gaat door ziet enkel nog hoe fout
de hoop wel is en zoekt zijn tanden
prikt in de klank de galm wordt rond hij vangt
haar in de mond drinkt en zucht en klinkt
opnieuw
verstomd onschuldig
© Leen Pil
Leen Pil bij de Schaal van Digther
Total Loss
Je hebt een vervolg nodig
Pianoforte
De kamer waar
Je zou voor hem de benen nemen
dinsdag 24 december 2013
Je hebt een vervolg nodig - Leen Pil
Je hebt een vervolg nodig
niet jonge mannen die met gebonden handen en vol gaten
zelfs niet drijven nu het water is gezakt
de kampen en de stromen worden oud
wat rest er nog dat tastbaar is en zonder zoon
waar blijven broden om de vrouwen te verwarmen
en bedacht te zijn want de winter komt niet onverwacht
door niets te doen maak je de hoofden hard
worden de vingers vallen, de klem zit om de nek
de regen gaat te keer op paden en muren
vernietigt eerst en bespiegelt dan
© Leen Pil
Leen Pil bij de Schaal van Digther
Total Loss
Je hebt een vervolg nodig
Pianoforte
De kamer waar
Je zou voor hem de benen nemen
maandag 23 december 2013
Total Loss - Leen Pil
Total Loss
ze heeft het gezien zo slapen oude mensen
de dozen worden dunner
de ontlasting ook
hij deelt zijn kleren uit maar vindt de namen niet
de boorden maakt hij vuil
hij wisselt tekens
hij luistert naar de open lijn ziet honger op het lijf
praat binnensmonds omdat hij niets verwacht
verder zwijgt de plek
© Leen Pil
Leen Pil bij de Schaal van Digther
ze heeft het gezien zo slapen oude mensen
de dozen worden dunner
de ontlasting ook
hij deelt zijn kleren uit maar vindt de namen niet
de boorden maakt hij vuil
hij wisselt tekens
hij luistert naar de open lijn ziet honger op het lijf
praat binnensmonds omdat hij niets verwacht
verder zwijgt de plek
© Leen Pil
Leen Pil bij de Schaal van Digther
zondag 22 december 2013
Vijf gedichten van Leen Pil
In de komende dagen publiceert Digther vijf gedichten van Leen Pil:
- Total loss
- Je hebt een vervolg nodig
- Pianoforte
- De kamer waar
- Je zou voor hem de benen nemen
Leen Pil (°1961) is dichter en vormer en coach voor het secundair onderwijs.
Eerder publiceerde zij gedichten in “Zee van verhalen” (Creatief Schrijven 2012) en de “Poemtata-dichtbundel” (2013). In 2013 verscheen van haar de dichtbundel “Stad boven water” en won zij de Beeld Express november 2013 (van Creatief Schrijven).
Samen met Patrick Riguelle (songs) en Micheline Verlinden (poëzie) verzorgde ze op 20/6/2013 een poëzievoorstelling in CC Mechelen/De Maan.
Weblog: http://leenpil.blogspot.be
- Total loss
- Je hebt een vervolg nodig
- Pianoforte
- De kamer waar
- Je zou voor hem de benen nemen
Eerder publiceerde zij gedichten in “Zee van verhalen” (Creatief Schrijven 2012) en de “Poemtata-dichtbundel” (2013). In 2013 verscheen van haar de dichtbundel “Stad boven water” en won zij de Beeld Express november 2013 (van Creatief Schrijven).
Samen met Patrick Riguelle (songs) en Micheline Verlinden (poëzie) verzorgde ze op 20/6/2013 een poëzievoorstelling in CC Mechelen/De Maan.
Weblog: http://leenpil.blogspot.be
dinsdag 10 december 2013
“Alles viel samen” van Martin Carrette – Recensie van Frank Decerf
In 2010 werd Martin Carrette stadsdichter van Deinze. In 2006 mochten we al kennismaken met zijn debuutbundel “Boswording” waarin de dichter vooral binnen de perken van de klassieke poëtica bleef. Nadien kreeg hij de smaak te pakken en verschenen, gelukkig voor ons, “Echo’s van Raveel e.a.” en “De Kleinmansuite” bij Berghmans Uitgevers, Antwerpen.
In de periode 2010-2013 zorgde het creatief talent van Carrette alweer voor een lading nieuwe gedichten en dit 
leidde tot de bundel die hier voor mij ligt en uitnodigend in elkaar is gestoken. Dankzij de steun van de Stad Deinze en zijn Schepen van Cultuur Rutger de Reu werden kosten noch moeite gespaard om het boek qua vormgeving zo mooi mogelijk naar voor te brengen. Marc Jacobs nam die taak op zich. De voorkaft deed mijn voorhoofd fronsen, terwijl de achterkaft mij bijna gebiedt om Deinze te bezoeken. Hier slaan de krachten van de toeristische dienst hun slag. Maar laten we de bundel openslaan en een paar keer lezen.
De auteur werpt zijn beschermende cape over Deinze en zijn deelgemeenten. Het is nu eenmaal afgesproken dat een stadsdichter zijn huiswerk zal maken en dat hij zijn broodheer zal dienen. Het stadsdichterschap is en blijft altijd een moeilijke evenwichtsoefening. Sommigen bedanken ervoor. Ik hoop dat Martin Carrette genoeg los touw kreeg om verder dan de kleine stadskringetjes te geraken. Startschot in de bundel is een citaat van JP Sartre : “ Ce n’est pas dans je ne sais quelle retraite que nous nous découvrirons, c’ est sur la route, dans la ville, au milieu de la foule, chose parmi les choses, homme parmi les hommes.”
Als inleiding vinden we het strakke gedicht : Een stad is een lief. Daarna komen de cycli : Alles viel samen; waarin een parade personages aan ons oog voorbijtrekt, plus ervaringen van jaargetijden en hier en daar wat nostalgische terugblikken. In Museumstukken bestond de oefening erin om via de vaste collectie van het Museum van Deinze en de Leiestreek schilderijen op papier te zetten. Hier geen loutere beschrijvingen; dat zou niet in de aard liggen van wat deze dichter beoogt. Het resultaat zijn gedichten die geen schilderijen nodig hebben om te kunnen voortleven. Ze zijn geen aanhangsel van een stuk strak canvas. Ze zijn via het oliedoek grootgebracht, dat wel, maar ze kunnen nu een eigen leven gaan leiden. En dat is een hele opgave. Niet elke dichter komt los van het louter in woorden omgezette picturale. De cyclus Stadsgez/dichten is sterk door de samenwerking met fotograaf Ive Steyaert.
V STROOM
Astene sas
Dit is wat de oude filosofen zeggen,
dat alles stroomt en dat niets blijft,
het water en het licht, het leven
en het bloed. En dat alles drijft op
de olieloze kogellagers van de tijd.
En dat alles wat van de mensen is
een drager nodig heeft, vaandel
en virus, kruis en kroon, kind en kist,
zoals water het glas en de bedding,
zoals energie de pyloon en het net,
zoals de liefde een lijf, de warmte ervan,
zoals een kind schouders, een schoot.
En dat alles gedragen, geperst door
het enge bekken, de sluis van de tijd,
de stroom die van zijn rijmwoord
droom de aorta en de draagbaar is.
In de bundel lezen we : “De reeks ”Stadsgez/dichten” werd geschreven (…) met de bedoeling een ring rond de stad aan te leggen. Ze werden gepubliceerd als postkaarten, met foto’s van fotograaf Ive Steyaert, op 1000 ex. en gratis verspreid”. Ook hier weer vormt de symbiose tussen de twee kunstvormen een elegante cocktail van eigenheid, afwerking en schoonheid. Carrette laat de foto’s zijn muze op gang trekken, maar gaat daarna als een eenzame Flandrien zijn eigen weg. De relatie fotograaf-dichter is hier een verstandshuwelijk zonder de nare gevolgen van al te dicht bij elkaar te willen blijven. Deze auteur gebruikt de verschillende literaire technieken. Hij kent ze. Hij blijft meester. Hij is doeltreffend met o.a. binnenrijm en hanteert zijn alliteraties afgemeten en passend. Zijn teksten bewegen op de ritmiek van de menselijke stem die in een monologe stroomversnelling de lezer al swingend en slowend in een gracieus leesmoment meeneemt. Herhalingen worden daarbij niet geschuwd, de cadans wordt op die manier een ondertoon in deze bundel. Carrette volgt geen vormelijk keurslijf. Zijn gedichten nemen de structuur aan die nodig is om een spanningsveld mogelijk te maken. De lezer wordt voortgestuwd in zijn queeste doorheen dit poëtisch landschap.
Met Alles viel samen heeft Martin Carrette misschien zijn broodheren gediend, maar ook wij kunnen in deze gedichten ontdekkingen doen en dat is toch een van de redenen om met gedichten bezig te blijven. Of niet soms? Bedankt Martin.
Recensie:Frank Decerf
Alles viel samen, Martin Carrette
Berghmans Uitgevers, Antwerpen 2013
ISBN 9789070959968
Prijs: €19,50
Meer info: website Berghmans Uitgevers
De auteur werpt zijn beschermende cape over Deinze en zijn deelgemeenten. Het is nu eenmaal afgesproken dat een stadsdichter zijn huiswerk zal maken en dat hij zijn broodheer zal dienen. Het stadsdichterschap is en blijft altijd een moeilijke evenwichtsoefening. Sommigen bedanken ervoor. Ik hoop dat Martin Carrette genoeg los touw kreeg om verder dan de kleine stadskringetjes te geraken. Startschot in de bundel is een citaat van JP Sartre : “ Ce n’est pas dans je ne sais quelle retraite que nous nous découvrirons, c’ est sur la route, dans la ville, au milieu de la foule, chose parmi les choses, homme parmi les hommes.”
Als inleiding vinden we het strakke gedicht : Een stad is een lief. Daarna komen de cycli : Alles viel samen; waarin een parade personages aan ons oog voorbijtrekt, plus ervaringen van jaargetijden en hier en daar wat nostalgische terugblikken. In Museumstukken bestond de oefening erin om via de vaste collectie van het Museum van Deinze en de Leiestreek schilderijen op papier te zetten. Hier geen loutere beschrijvingen; dat zou niet in de aard liggen van wat deze dichter beoogt. Het resultaat zijn gedichten die geen schilderijen nodig hebben om te kunnen voortleven. Ze zijn geen aanhangsel van een stuk strak canvas. Ze zijn via het oliedoek grootgebracht, dat wel, maar ze kunnen nu een eigen leven gaan leiden. En dat is een hele opgave. Niet elke dichter komt los van het louter in woorden omgezette picturale. De cyclus Stadsgez/dichten is sterk door de samenwerking met fotograaf Ive Steyaert.
V STROOM
Astene sas
Dit is wat de oude filosofen zeggen,
dat alles stroomt en dat niets blijft,
het water en het licht, het leven
en het bloed. En dat alles drijft op
de olieloze kogellagers van de tijd.
En dat alles wat van de mensen is
een drager nodig heeft, vaandel
en virus, kruis en kroon, kind en kist,
zoals water het glas en de bedding,
zoals energie de pyloon en het net,
zoals de liefde een lijf, de warmte ervan,
zoals een kind schouders, een schoot.
En dat alles gedragen, geperst door
het enge bekken, de sluis van de tijd,
de stroom die van zijn rijmwoord
droom de aorta en de draagbaar is.
In de bundel lezen we : “De reeks ”Stadsgez/dichten” werd geschreven (…) met de bedoeling een ring rond de stad aan te leggen. Ze werden gepubliceerd als postkaarten, met foto’s van fotograaf Ive Steyaert, op 1000 ex. en gratis verspreid”. Ook hier weer vormt de symbiose tussen de twee kunstvormen een elegante cocktail van eigenheid, afwerking en schoonheid. Carrette laat de foto’s zijn muze op gang trekken, maar gaat daarna als een eenzame Flandrien zijn eigen weg. De relatie fotograaf-dichter is hier een verstandshuwelijk zonder de nare gevolgen van al te dicht bij elkaar te willen blijven. Deze auteur gebruikt de verschillende literaire technieken. Hij kent ze. Hij blijft meester. Hij is doeltreffend met o.a. binnenrijm en hanteert zijn alliteraties afgemeten en passend. Zijn teksten bewegen op de ritmiek van de menselijke stem die in een monologe stroomversnelling de lezer al swingend en slowend in een gracieus leesmoment meeneemt. Herhalingen worden daarbij niet geschuwd, de cadans wordt op die manier een ondertoon in deze bundel. Carrette volgt geen vormelijk keurslijf. Zijn gedichten nemen de structuur aan die nodig is om een spanningsveld mogelijk te maken. De lezer wordt voortgestuwd in zijn queeste doorheen dit poëtisch landschap.
Met Alles viel samen heeft Martin Carrette misschien zijn broodheren gediend, maar ook wij kunnen in deze gedichten ontdekkingen doen en dat is toch een van de redenen om met gedichten bezig te blijven. Of niet soms? Bedankt Martin.
Recensie:Frank Decerf
Alles viel samen, Martin Carrette
Berghmans Uitgevers, Antwerpen 2013
ISBN 9789070959968
Prijs: €19,50
Meer info: website Berghmans Uitgevers
woensdag 4 december 2013
Ik weid niet graag uit over de verachting
'Je n'aime pas m'étendre sur le mépris. C'est ainsi qu'en littérature
je n'ai pas formulé d'opinion nettement défavorable sur quoi que ce
soit. Si je ne fais pas plus souvent oeuvre critique, c'est à cause
de cela aussi. Je me compte parmi les disciples de l'homme qui a
dit "La critique sera amour ou ne sera pas.'
André Breton in een brief naar Simone Kahn - 31/08/1920.
(Citaat opgetekend door Alain Delmotte)
André Breton in een brief naar Simone Kahn - 31/08/1920.
(Citaat opgetekend door Alain Delmotte)
zondag 1 december 2013
Hoe we ons moeten vestigen
Hans Vandevoorde in Ons Erfdeel 4 – November 2013 – pagina 149-151
Recensie over "Wonen in de vloed" van Albert Bontridder
Foto: Albert Bontridder signeert een exemplaar van 'Wonen in de vloed' voor Digther.
De voorstelling van de bundel op 11/12/2012 staat overigens nog altijd mooi na te kijken op onze verenigde you tube-zenders: http://www.youtube.com/watch?v=cX6HAiRektk
Bij deze hier ook graag even ge-'embed'... 1u 38'en 53" poëtisch kijkplezier!
Abonneren op:
Posts (Atom)