strijklicht - Hilde Devoghel

strijklicht

het is vandaag druk in de dode hoek van ons hoofd
er wordt gefeest, gedanst
zowaar gezongen door verre voorouders 
in een samenloop van stemmen die alleen wij 

stiekem genieten we wel van hun bravoure 
we tiptenen door het huis om hen niet te storen 
in hun uitspatting ligt zoveel intimiteit verscholen 
die alleen wij 

blijft de vraag wat we morgen doen
laten we onze doden halsstarrig vieren
tot hun oude liedjes opgetogen indikken
in de kruispunten van ons brein
of trekken we hen naar het strijklicht toe
waar niet alleen wij 

© Hilde Devoghel


Uit haar biografie:
'Een mens denkt elke dag een zee van 50.000 gedachten.’  Hilde Devoghel (1961) duikt in die gedachten en schrijft zich een universum waarin plaats is voor liefde, gemis, wetenschap en levenslessen (ook die voor een dichter).

Begin 2023 publiceerde ze de gedichtenbundel 'Meestal zijn we aardig' bij uitgeverij Pelckmans. Meer info over deze gedichtenbundel op de site van de auteur. 

wrok und wrevel - Hilde Devoghel

wrok und wrevel

nu het nu nerveus naast hen staat 
verhit de afrekening vraagt
verstevigen autocraten hun zekerheden 

met aplomb poneren ze hun brok gal van groot gelijk
om hun mondhoeken kleeft een agenda
van wetten, die van meden en perzen 

oliezwarte leugens nestelen zich in hun onderbuik
stampen er als wilde zwijnen
in echokamers van wrok en wrevel
dansen hun slogans de lucht dik 

en wij op het oude ingeslapen continent
we wachten
als een oester, wit, dicht op
wat we aan het verliezen zijn

© Hilde Devoghel

Uit haar biografie:
'Een mens denkt elke dag een zee van 50.000 gedachten.’  Hilde Devoghel (1961) duikt in die gedachten en schrijft zich een universum waarin plaats is voor liefde, gemis, wetenschap en levenslessen (ook die voor een dichter).

Begin 2023 publiceerde ze de gedichtenbundel 'Meestal zijn we aardig' bij uitgeverij Pelckmans. Meer info over deze gedichtenbundel op de site van de auteur. 

toch wel - Hilde Devoghel

toch wel

de duisternis zet in
we hebben een uitgestrekt Zweeds meer, glad als een aal
gekartelde dennenbossen op de oevers, twee indommelende talingen
lucht die naar hars en silex ruikt én een lamlendig traag roeiende veerman 
die ons onbedoeld overzet

als een volleerd kalligraaf pent de veerman onze namen
in het water, ‘toch wel, toch wel’, mompelt hij plichtsgetrouw
‘de antwoorden zijn hier’
we kijken, achteruit, naar hoe de dag ons plots verlaat
we zwijgen, er is ruimte voor twijfel
we herinneren ons nauwelijks van waar we zijn vertrokken
de avondzon liegt om bestwil

© Hilde Devoghel

Uit haar biografie:
'Een mens denkt elke dag een zee van 50.000 gedachten.’  Hilde Devoghel (1961) duikt in die gedachten en schrijft zich een universum waarin plaats is voor liefde, gemis, wetenschap en levenslessen (ook die voor een dichter).

Begin 2023 publiceerde ze de gedichtenbundel 'Meestal zijn we aardig' bij uitgeverij Pelckmans. Meer info over deze gedichtenbundel op de site van de auteur.