Uma
De vuurvliegjes maken je vrolijk in dit vreemde
donker.
Met grote open oogjes lig je nog maar es wakker te wezen.
Baslijnen uit de verte hebben je uit je dromen gehaald
en voorlopig wil niemand van het bonkfeest naar huis.
We liggen samen in de hangmat, ik om je heen als je
engel,
naar de hemel te kijken, het speldenkussen nacht,
een hemel almaar groter dan we dachten.
Je ligt lekker klaarwakker te wezen, ik smacht naar
stilte
en een bed.
In de holte van mijn arm is thuis overal.
© Jan van meenen
Uit "Ontembare begeerte", een typoscript van Jan van meenen in wording.
 |
| Foto © Trui Gregoir |
