zondag 31 mei 2020

Plaza de Cibeles - Stijn De Man

we voelden aan het marmer van een Romeinse godin
we bespiedden elkaars gebaren, stralend,
raakten verstrengeld aan de fontein

jouw thuis was een portaal, een bel
op de tast vond ik steeds de weg
langs geparkeerde auto’s en onze koffiebar

Mijn nachten dreven ons uit elkaar
jaren nadien keerde ik terug naar het plein
ik wist wat ik zocht, het wende nooit


© Stijn De Man


vrijdag 29 mei 2020

maak de som van je huiselijk geluk - Anne Meerbergen

maak de som van je huiselijk geluk
neem evenveel eieren
denk aan je geliefden en breek ze

onverbiddelijk geel en wit gescheiden
troost het eiwit met een snuifje zout
zoek je zwartste chocolade
25 gram bitter geluk per persoon

laat smelten en wiegen die heupen
zie de dooiers in het donker glijden
wees kordaat en meng maar
paai met gembersnippers

pense à ta mère
bats les blancs en neige

verenig licht en donker
giet in je mooiste kommen
vertrouw alles aan de koelte toe

neem een stoel en waak
een nacht is lang



© Anne Meerbergen


Anne Meerbergen debuteerde in 2018 bij Uitgeverij P. met de bundel 'Aanmoederen'.
In september 2020 verschijnt eveneens bij Uitgeverij P 'Zeezuchten', 25 gedichten bij foto's van Eddy Verloes.  Nog in het najaar staat er een tentoonstelling met gedichten van Anne Meerbergen in de steigers bij werk van kunstenaar Paul J.J. Michiels.







donderdag 28 mei 2020

soms hoop ik dat jij er niet bent - Anne Meerbergen

voor Raphaël De Bois

soms hoop ik dat jij er niet bent
dat het eten nog niet klaar staat
en ik niets van je hoor, geen bereik

dat ik het aangekoekte ontbijt en de leegte
van een drukke dag wegspoel, de messen
lepels en bekers een voor een verdrink

m’n handen en randen weer eigen maak
daarna groenten stoof en soep kook
en dat jij heel laat thuiskomt met blinkeringen

in je ogen en verfvegen op je kleren, je wang en hand
en dat we samen vergaan van de honger en alle ongemak
en dat ik weet dat het doek ginder langzaam droogt

dat jij het zinloze met kwast en verf hebt uitgeveegd



© Anne Meerbergen


Anne Meerbergen debuteerde in 2018 bij Uitgeverij P. met de bundel 'Aanmoederen'.
In september 2020 verschijnt eveneens bij Uitgeverij P 'Zeezuchten', 25 gedichten bij foto's van Eddy Verloes.  Nog in het najaar staat er een tentoonstelling met gedichten van Anne Meerbergen in de steigers bij werk van kunstenaar Paul J.J. Michiels.







woensdag 27 mei 2020

De slaper - Anne Meerbergen




















je slaapt, onder mijn vingers
vertrouwde huid, wij

tegenliggers van flanel
zoeken elkaars kanten

midden in de twijfelaar
schuiven naar onze randen

in de nacht blindelings
raad ik je wimpers

je raakt me met gesloten ogen


© Anne Meerbergen


Gedicht bij het gelijknamige werk van kunstenaar Raphaël De Bois, de man van Anne Meerbergen.
Het beeld 'De Slaper' en het gedicht zijn te zien in het park IJzerenberg te Winksele bij Leuven. Zie  www.ijzerenberg.be voor de openingsuren van het park.

Anne Meerbergen debuteerde in 2018 bij Uitgeverij P. met de bundel 'Aanmoederen'.
In september 2020 verschijnt eveneens bij Uitgeverij P 'Zeezuchten', 25 gedichten bij foto's van Eddy Verloes.  Nog in het najaar staat er een tentoonstelling met gedichten van Anne Meerbergen in de steigers bij werk van kunstenaar Paul J.J. Michiels.



woensdag 20 mei 2020

Jongens van achttien - Frank Van Den Houte

Guido Gezelle in Roeselare

hij loopt het belfort uit, de Zuidstraat in
klemt in zijn frêle arm een tas vol talen
de lokken op zijn alchemistenhoofd
verbergen nog het borrelen van woorden
en ook een Britse missionarisdroom

dit vult zijn brein wanneer hij jaren later
die weg aflegt met een soutane aan
om in de school van toen weer thuis te komen
zijn oude jasje hangt nog op de haak
hij lacht en legt er zijn kazuifel over

en hij is weer een jongen van achttien
zo oud als zij die hem vandaag bezoeken:
Gustaaf, de Karels, Hugo en Eugeen
om urenlang vol vuur en blij te praten
terwijl hij het brevier der vriendschap leest


© Frank Van Den Houte





zondag 17 mei 2020

Vingers - Twan Vet

Er huisden vuisten in de vingers – Menno Wigman

Van vuisten kun je vingers maken zegt het kind.
Met vingers raak je alles aan. Met vingers hou je
handen vast. Met vingers weet je dat je echt bestaat.

Van vingers kun je vuisten maken zegt de man.
Met vuisten sla je om je heen. Met vuisten bal je
door de dag. Met vuisten zou je haast vergeten
dat je ooit eens vingers had.


© Twan Vet


Twan Vet (°1998) is dichter, tekstschrijver en muzikant. Met het gedicht 'Ceci n'est pas une pipe', bereikte hij recent de top 100 van de Gedichtenwedstrijd. Stond in 2019 op het podium tijdens 'de Nacht van de Literatuur' in zijn thuisstad Amersfoort.

Alle info: https://www.twanvet.nl


www.twanvet.nl



zaterdag 16 mei 2020

Schrödingers schat - Twan Vet

Onze liefde is een krolse, vuurrode kater en alles kan nog:
kussen achter kinderwagens, bijna sterven van verdriet,
je houdt van mij en ook weer niet.

Alles is nog even niets en andersom.
Filosofen lopen vast, dichters stappen van
de brug, wetenschappers nemen woorden terug
door ons experiment dat liefde heet.

Onze liefde is een godenlichaam
én een lijk. En wij,

wij zijn dood en levend tegelijk
tot ik je in de ogen kijk.


© Twan Vet


Twan Vet (°1998) is dichter, tekstschrijver en muzikant. Met het gedicht 'Ceci n'est pas une pipe', bereikte hij heel recent de top 100 van de Gedichtenwedstrijd. Stond in 2019 op het podium tijdens 'de Nacht van de Literatuur' in zijn thuisstad Amersfoort.

Alle info: https://www.twanvet.nl


www.twanvet.nl



vrijdag 15 mei 2020

Apocalyps - Twan Vet

We zullen de wereld proper achterlaten als we vergaan – Dimitri Verhulst

Na jaren zwoegen kregen we het voor elkaar:
de aarde op, de mensen moe, het sterrenstelsel
op de schop. En het heelal keek rustig toe, wachtte af
tot wij stopten met bestaan –
niet morgen, dan vandaag.

En alles wat ons restte: tijd. Lege uren
om te denken wat we deden, wilden doen.
Niemand dacht aan wat er kwam, want
hoe denk je aan niets?

Maar toen: geen paniek. Integendeel.
De buurman harkte – voor het eerst in jaren –
zijn tuintje netjes bij elkaar. Iemand hing het
bordje met de straatnaam recht. Auto’s werden
kaarsrecht in parkeervakken gezet.

Gevels werden schoongespoten,
schuurtjes werden opgeruimd,
vuilniszakken stonden aan de straat.

En zo werden we, alles netjes en aan kant,
weggevaagd.


© Twan Vet


Twan Vet (°1998) is dichter, tekstschrijver en muzikant. Met het gedicht 'Ceci n'est pas une pipe', bereikte hij heel recent de top 100 van de Gedichtenwedstrijd. Stond in 2019 op het podium tijdens 'de Nacht van de Literatuur' in zijn thuisstad Amersfoort.

Alle info: https://www.twanvet.nl


www.twanvet.nl



donderdag 14 mei 2020

Inspiratiespotten - Twan Vet

Kijk, daar vliegt wat oud verdriet en
in die hoge boom bouwt de weemoed
langzaam maar gestaag een stevig nest.

De dood komt ’s nachts pas uit een scheur
of spleet, vliegt achteruit de wereld in en
zingt een lied dat niemand kent.

En nu, de lente, trekt een zwerm van
liefde door het firmament.

Ik lig in het hoge gras en wacht wat af.
Een oude verrekijker siert mijn borst
en in mijn hand papier en pen.

Ik zoek naar iets wat ik niet ken.
Ik turf al uren wat een ander ook al
hoorde, zag – zo gaat de dag voorbij.

Maar zie: daar breekt ineens met luid
gekrijs het geluk al uit het eerste ei.


© Twan Vet


Twan Vet (°1998) is dichter, tekstschrijver en muzikant. Met het gedicht 'Ceci n'est pas une pipe', bereikte hij heel recent de top 100 van de Gedichtenwedstrijd. Stond in 2019 op het podium tijdens 'de Nacht van de Literatuur' in zijn thuisstad Amersfoort.

Alle info: https://www.twanvet.nl




www.twanvet.nl



vrijdag 8 mei 2020

Afasie - René Hooyberghs

Weifelend baant het woord zich een weg
langs het tumultueuze struikelpad van zelfcensuur.
Het heeft nood aan een gids, een herder:
een mol wroet zich gejaagd een uitweg.

Tsunami, ja, tsunami. Bekoorlijk als een Oosterse
maîtresse klinkt het, ma tsu m’amie,
of verraderlijk als een ziekte: fluister maar eens het
zoete woord afasie. Kruiperig als een amfibie,

dreigend als een invasie. Tsunami, daarin werd ik verwekt.
Laag na laag heb ik de macht gegrepen, mezelf
tot Zeus gekroond, op het schild geheven
het luchtledige hoofd een schrijn van ijdelheid.


© René Hooyberghs


Uit ‘Het buikje van de kikker’, de vijfde dichtbundel van René Hooyberghs.


De bundel is pas recent verschenen bij uitgeverij C. de Vries-Brouwers.
Vanwege fel om zich heen grijpend Corona-oponthoud publiceert
De Schaal van Digther’ alsnog drie gedichten uit deze knappe bundel.
Een Digther-recensie verschijnt wellicht later. (P.R.)





donderdag 7 mei 2020

Haartooi - René Hooyberghs

Triomf van haar vel
vlekkeloos zwart
gespannen, het matte van kaviaar,
Jukbenen hoog geheven:

hier is zij zij en jij maar jij, zo zeker
van haar schoonheid,
zo ongenaakbaar mooi. En dan
de haartooi van gevlochten parels,

het eindeloos geduld van kapster
en gekapte, samenzwering tussen
bruid uit Dakar en heel haar continent.
Wie durft haar weerstaan, wie?


© René Hooyberghs


Uit ‘Het buikje van de kikker’, de vijfde dichtbundel van René Hooyberghs.


De bundel is pas recent verschenen bij uitgeverij C. de Vries-Brouwers.
Vanwege fel om zich heen grijpend Corona-oponthoud publiceert
De Schaal van Digther’ alsnog drie gedichten uit deze knappe bundel.
Een Digther-recensie verschijnt wellicht later. (P.R.)





woensdag 6 mei 2020

Een dageraad – René Hooyberghs

Het pleintje zont, het is zondagochtend
en de hitte is voor later.
De eerste marktkramers komen
en luiden de muziek van hun metalen

geraamten: een pleintje vol Stockhausen.
Drie straatvegers ontbijten op de bank,
een fleurig trio gehuld in het stadsuniform
van Van Beirendonck, hun blikken

veegkarretje vol verwachting. Een meisje jogt,
een buikige fietser in tricolore shirt wacht
op zijn maatje (straks komt de Koninck).
Kim Jong-un schudt de hand van Trump.


© René Hooyberghs


Uit ‘Het buikje van de kikker’, de vijfde dichtbundel van René Hooyberghs.


De bundel is pas recent verschenen bij uitgeverij C. de Vries-Brouwers.
Vanwege fel om zich heen grijpend Corona-oponthoud publiceert
De Schaal van Digther’ alsnog drie gedichten uit deze knappe bundel.
Een Digther-recensie verschijnt wellicht later. (P.R.)


dinsdag 5 mei 2020

Vierentwintig levensvragen in Coronatijd – Hendrik Carette

Wie een tijger berijdt is bang om af te stappen.
(Chinees spreekwoord)

- Wie was er eerst op deze aarde: Was het de Boeddha of was het Zarathoestra?

- Waren de Catharen in Occitanië zuivere christenen of waren het echte ketters?

- Hoe tragisch was het laatste levensjaar van Marguerite Yourcenar?

- Hoe vangt een zwarte kat een bruine rat?

- Hoe lang duren de witte nachten in St. Petersburg?

- Hoeveel vrijmetselaars zouden er nu leven in Japan en in China?

- Was de Brusselse vrouw Bloemardinne echt de dichteres Hadewijch?

- Hoeveel moedige eenzame Vlamingen dolen rond in Patagonië?

- Hoeveel Duitse U-boten liggen als wrakken op de bodems van de zeven zeeën?

- Was de Indiase politicus Mahatma Gandhi soms geen nationalist?

- Wie kan aan een heldere nachtelijke sterrenhemel de kometen en de sterren tellen?

- Wat was de ware reden voor de verbanning van Publius Ovidius Naso?

- Hoe groot is de aantrekkingskracht van een zwart gat in de kosmos?

- Hoe blauw is de Blauwe vinvis in een blauwe zee van onze blauwe planeet?

- Wat is de machtige symboliek van de witte walvis of Moby-Dick?

- Waren de laatste Neanderthalers niet onze eerste voorouders?

- Wanneer kan ik terug naar de Cotentin in Normandië?

- Wie kent de taal van de potvis die communiceert met zijn lot- en soortgenoten?

- Wie verklaart het onbegrip en de misverstanden in onze samenlevingen?

- Wat was de belangrijkste filosofische bedenking van Ludwig Wittgenstein?

- Wie luistert naar de vervaarlijke composities van Edgar Varèse?

- Wanneer begint het einde der tijden?

- Willen de heiligen en de helden nu opstaan?

- Waarom nog langer zwijgen?



© Hendrik Carette
Schaarbeek, 1-9 april 2020