in die hoge boom bouwt de weemoed
langzaam maar gestaag een stevig nest.
De dood komt ’s nachts pas uit een scheur
of spleet, vliegt achteruit de wereld in en
zingt een lied dat niemand kent.
En nu, de lente, trekt een zwerm van
liefde door het firmament.
Ik lig in het hoge gras en wacht wat af.
Een oude verrekijker siert mijn borst
en in mijn hand papier en pen.
Ik zoek naar iets wat ik niet ken.
Ik turf al uren wat een ander ook al
hoorde, zag – zo gaat de dag voorbij.
Maar zie: daar breekt ineens met luid
gekrijs het geluk al uit het eerste ei.
© Twan Vet
Twan Vet (°1998) is dichter, tekstschrijver en muzikant. Met het gedicht 'Ceci n'est pas une pipe', bereikte hij heel recent de top 100 van de Gedichtenwedstrijd. Stond in 2019 op het podium tijdens 'de Nacht van de Literatuur' in zijn thuisstad Amersfoort.
Alle info: https://www.twanvet.nl
 | ||
| www.twanvet.nl |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten