Andreas Van Rompaey over Toen lichamen nog bergen waren van B.P. Arend
Onder het pseudoniem B.P. Arend, een eerbetoon aan haar overleden vader, publiceerde de Zwijndrechtse auteur Marijke Vermeulen haar debuutbundel Toen lichamen nog bergen waren. Het door Bibliodroom uitgegeven boek doet qua grootte denken aan een Poëziegeschenk. De bescheidenheid en toegankelijkheid die het formaat met zich meebrengt, is ook eigen aan de opgenomen gedichten. In haar romantisch-intimistische poëzie geeft Vermeulen uiting aan concrete gevoelens en ervaringen die evenwel universeel van aard zijn. Het beeld van de treinreis gebruikt ze om zowel de deelname aan als de reflectie op het leven voor te stellen: ze neemt de lezer mee op een tocht langs verschillende gevoels- en levensstadia, maar verkiest daarbij soms de positie van buitenstaander en observator. Deze enigszins paradoxale houding keert terug in het verlangen naar een hogere eenheid dat opmerkelijk genoeg zowel vanuit het ik als vanuit de ander kan uitgaan. Als een van de weinige literair-culturele verwijzingen haalt Vermeulen niet toevallig het onvindbare Atlantis aan. De door haar geschetste stemmingen verbindt ze in de eerste plaats met de natuur en zet ze kracht bij met zelfgemaakte tekeningen. Haar korte, kernachtige verzen herinneren aan die van Dirk Kroon, al missen ze bijwijlen de doeltreffendheid ervan. Het mogelijke groeipotentieel maakt de lezer nieuwsgierig naar hoe haar werk hierna zal evolueren.
Toen lichamen nog bergen waren - B.P.Arend,Uitgeverij Bibliodroom, Meulebeke, 2022, 50 pagina’s, ISBN 978 94 92515 90 2.
De bundel kan worden besteld via Uitgeverij Bibliodroom of uw boekhandel.
© Andreas Van Rompaey
