hij loopt het belfort uit, de Zuidstraat in
klemt in zijn frêle arm een tas vol talen
de lokken op zijn alchemistenhoofd
verbergen nog het borrelen van woorden
en ook een Britse missionarisdroom
dit vult zijn brein wanneer hij jaren later
die weg aflegt met een soutane aan
om in de school van toen weer thuis te komen
zijn oude jasje hangt nog op de haak
hij lacht en legt er zijn kazuifel over
en hij is weer een jongen van achttien
zo oud als zij die hem vandaag bezoeken:
Gustaaf, de Karels, Hugo en Eugeen
om urenlang vol vuur en blij te praten
terwijl hij het brevier der vriendschap leest
© Frank Van Den Houte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten