Leerdicht over een stilstaande klok
1.
In een stilstaande klok ontluistert zich de tijd.
Je vraagt je af of je je wel in de tijd bevindt - zo stil lijkt de klok stil te staan.
Al klopt het aan geen kanten, deze stilstand merkt wat er gaande is. Wat te vroeg is. Wat te laat is. Wat niet is.
Wat uit het gezichtsveld is weggetikt.
2.
Enerzijds. Dankzij een stilstaande klok ben je overal, ben je altijd op tijd, buiten de tijd, kom je nooit tijd te kort, geef je de dingen hun tijd, is er tijd om in te verdwijnen omdat het tijd betreft dat er niet is.
Anderzijds. Met die stilstaande klok sta je even ver met de tijd als, pakweg, in je eerste levensjaar: toen begreep je ook geen moer van de tijd - alsof je nergens toe behoorde.
3.
In werkelijkheid wijst een stilstaande klok enkel aan wat stilligt in de tijd, dat nooit tijd, nooit de tijd zal krijgen.
Al kan je het natuurlijk niet bewijzen: het klopt dat de klok elke dag eenmalig de juiste tijd aangeeft - alleen weet je niet wanneer. En het blijft je vooral onduidelijk en onverstaanbaar waarom.
Je weet met zo’n klok nooit hoe laat het is, wanneer het voor iets tijd is. Of het nu al dan niet nu is.
4.
Zo’n klok is de tijd voorbij.
Met zo’n klok ga je op een dag nooit meer slapen en word je nooit meer wakker.
Sta je stil.
Ben je iets kwijt.
Heb je geen tijd meer.
Moet je zwijgen.
De bloemlezing 'Elementen van warhoofdigheid' van Alain Delmotte, een uitgave van Uitgeverij P, wordt op zaterdag 9 december 2023 voorgesteld in de Leuvense Stadsbibliotheek.
Meer info via navolgende Schaal van Digther-link:
https://digther.blogspot.com/2023/11/elementen-van-warhoofdigheid-van-alain.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten