1.
Weldra word je dertig, dochter.
En dat is nog altijd het begin van wat lang je toekomst zal zijn.
Je verleden is dat je opvloog, dat je nu vliegt en dat je jezelf in die opvlucht mag bewaren: je bereik wordt die van verten.
2.
Je wordt dertig, dochter.
En dat is al het lief dat je voor iemand bent, dat je voor iemand moet blijven.
Blijf vliegen, het maakt je lief.
Hou je aan het licht dat er voor je is, dat je al dertig jaar lang verscheen.
Vlieg en heb licht lang lief.
3.
Vlieg op, dochter, nu je dertig wordt.
Vlieg lief. Vlieg licht. Vlieg ver.
Laat het nog lang niet voor je donker zijn. Laat dat aan een ander over.
De ander die hier voor jou de woorden schreef.
Lam van de vleugels die hij ontbeert, laat hij je – laat hij je de vlucht.
© Alain Delmotte
Uit 'Twee dochters', Iets dat niet meer duurt een nieuwe publicatie van Alain Delmotte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten