dinsdag 30 januari 2018

Leerdicht over vallende sterren - Alain Delmotte





















I.M. Lucas Devriendt

1.

Vallende sterren, ze worden vlug vergeten. Geliefden, daar heb je meer
nood aan, die hou je langer bij. Al vallen ook zij eruit.

2.

Eén vallende ster onthield je. Het was op straat heel laat. Je had meer zin in
slaap dan in toekomst, dan in plannen maken, dan in gezeik.

Je keek plots zomaar, ongevraagd en onbezield omhoog: je zag een ster
die viel.

Deed je toen een wens? Werd iets vervuld? Of was het toeval er die nacht
te moe voor?

Had je genoeg aan wat je leven was? Of had je daar nooit genoeg van
en was dat je wens?

Je stelde het vast: er was een ster die viel en jij die dat aan geen kanten
kon verhinderen.

3.

Alleen het buitelen heb je met die vallende sterren gemeen.

En het ijl-grijze uitzicht op het universum waarin ook jij je moet bevinden
en gedijen.


© Alain Delmotte


Alain Delmotte: Bij de uitvaart van Lucas D. (Blogbericht-Ma 29/1/2018)
Alain Delmotte: Leerdicht over vallende sterren (Blogbericht-Di 30/1/2018)


Geen opmerkingen: