In een mens
We zijn gekwelde atomen met een ingebouwd einde,
een losse constructie, haarscheuren in ieder van ons.
Elke ochtend stellen we ons samen.
Op straat stulpen onze maskers uit
alsof we opnieuw kieuwen ontwikkelen.
We zijn een spiegelpaleis
met semi-doorlaatbare wanden.
Achter de uitgesproken woorden
een oerwoud aan gedachten.
We zoeken asiel in onze verbeelding.
Als gewonde dieren druipen we af
uit een onbeslist gevecht, missen
het instinct om ons niet te snijden.
© Steven Van Der Heyden
Gedicht 2/4 - Uit "Filigraan", de nieuwe bundel van Steven Van Der Heyden die op 23 februari 2023 wordt voorgesteld in Herzele. Meer info via de website van de auteur en via deze Schaal van Digther-link.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten