Anoniem
De dagen hebben vaste gezichten
gevangen in een digitaal labyrint.
We verstommen samen, verstenen.
Met een snelheid die verdooft
vullen ziekenhuizen zich met lichamen,
doden vallen uit beeld, verschuilen zich
in een graf zonder postadres.
We blussen verveling met shoppen online,
vinden wat we niet zoeken, slepen
de uren mee, een vraag verbergt
wat in onze vezels kruipt.
De ruis van een belofte.
© Steven Van Der Heyden
Gedicht 4/4 - Uit "Filigraan", de nieuwe bundel van Steven Van Der Heyden die op 23 februari 2023 wordt voorgesteld in Herzele. Meer info via de website van de auteur en via deze Schaal van Digther-link.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten