zit liever vredig in haar veren,met dichtvallende ogen
in dat vertrouwd vermoeid gevoel.
Als een duif klapwiekt is het tegen het vallen, een beetje naïef duikend .
Niks van precisie.
Nog net niet gegrepen door een autosnoet, verzilverde grille, nog net
geen bloed en veren, nog net niet voor mijn ogen in het asfalt gewalst.
Een duif is een duif is een duif.
© Jan van meenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten