Aan dat ondeelbare moment,
op dat plankier op het meer,
mocht geen verlangen vooraf gaan,
geen nabij verleden, geen wachtende vrouw
thuis met kleerscheuren.
Het tropisch zuigen van nacht en water,
het gonzen, het jagend roepen, alles viel weg
behalve ongeloof in gedeelde zucht.
We werden lippen, één woelend bijtende mond
die spijt verspleet.
Wat nog niet plaatsvond gebeurde
weer. Toeval, verondersteld en aanvaard,
bleek een razend kloppend lot.
Terug. Jaren verloren, tijd gewonnen.
Over molm en drab liep ik het licht
in en steeg. En keerde. En volbracht.
© Albert Hagenaars
Uit de cyclus ‘Bekoring’ in de nieuwe bundel in wording ‘Pelgrimsgrond’ van Albert Hagenaars die in 2021 zal verschijnen bij uitgeverij ‘In de Knipscheer’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten