Blues
Je komt vroeg dit jaar, reeds voor de vrucht van ’t land gerooid,
het laatste gras gekuild in weckpotten. Nauwelijks mijn zomerblad
verschoten of vleugels ingeklapt. De huid nog niet met vacht bekleed.
Naakt loop ik nu de einder af, trim schuimkoppen van het gelaat,
schraap zout uit vereelte wonden. Verzink in d’ogen van wie op strand
met twee alleen liggen. Ik ben een rimpeling, golf zonder geluid.
Geen tweet van jou, geen whatsapp. Jij spant geen strik, verluurt mij
nooit. Altijd zijn wij online, roffelen de trom of huilen ’s nachts in nood.
Als honden likken wij elkaars zweren, lepelen hetzelfde brakke water.
© Kris De Lameillieure
 |
| Foto P. Bardyn - Kris De Lameillieure wint Blow Up 7 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten