verschijnsel van ouzo en olijven zien
als een clevere wijze van vruchtgebruik.
We gaan zo traag de witte trappen op
dat het een camera op wieltjes vergt
om deze stad tot handel te overreden.
Weinig scheelde het, of ik was katholiek.
Maar we respecteren elkaars territorium
en geloof. Ik schrijf in krijt op de treden.
In die tijd, die van de kruistochten
was dit Adriatische een grote stap
voor de mensheid, voor je tijdperk.
Kale wagens trotseren ook hitte
op het asfalt van de trage kade.
Buig je geluk, dan komt er werk.
Verloren gaan in het midden van ergens
waar ze je halthouden voor een gekaapt
schip. Het lopen bevrijdt me van jezelf.
© Ekster Alven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten