hoge rijhuizen, gevels omrand met potlood
de stad slingert, een decorstuk dat voorbijtrekt.
Een straatventer roept en verkoopt ik-weet-niet-wat
de kompasnaald draait door, mijn vingers slapen, zwellen
op benen van leem stap ik verder, depersonaliseer.
Ik wandel zonder draaiboek, merk niet dat ik onderweg
mijn luttele schetsen verlies. De volgende hoek wenkt.
© Stijn De Man
Geen opmerkingen:
Een reactie posten