toen de zon buiten met kracht scheen
achter de strak gemetselde muur
en het ijs binnen deed wat het kon
waar de bewoners zich vanouds veilig achtten
hoewel kruiend haaks
verbonden met scheuren die wegschieten
toen hun gebed niet aansloeg
de mond zich met water begon te vullen, begrip verdronk
en de huid zich in steeds meer warmte verloor
wilden de bewoners eigenlijk wel
dat
ja, wat eigenlijk?
een uitvergroting gedraagt zich zelden toegeeflijk
maar valt in het niet
bij het achteloos verkleinen van verandering
tussen duim en wijsvinger
© Bert Struyvé
Geen opmerkingen:
Een reactie posten