Huiselijk geluk
De zon hangt laag
Op tafel het gevulde bord
Soms denk ik: wat let me
Maar neem dan toch weer mes en vork
Maar als je vraagt waarom ik dan niet zwijg
zal ik mij schamen iedere keer
(Ik wil de wereld nog iets zeggen)
Maar waarheen ik ook verhuis
we zullen ruzie hebben
Het mes
Gevangen in een vers
kan ik geen kwaad meer
met een mes (Ik ben geen dichter
per abuis als Achterberg)
En dan komt alles toch nog goed
Een kat krabt aan mijn raam
Hij heeft me bij mijn nekvel vast
De leeszaal
Al het schone wil ik hebben
De knaap die in de leeszaal zit
waarover ik weer toezicht heb
Een gaaf gebit
Kan ik nog iets anders zeggen
Niets te doen De regen tokkelt
al de hele middag op de ruiten
Te breed
Echte liefde is niet vol te houden
ze vraagt te veel geweld
Heel dunnetjes lig ik meestal in mijn bed
Ik oefen wel voor mijn gemak
(Daartoe zijn plekken zat)
Maar ‘k ben te breed om jeugd te dragen
Dat merk ik als ik broeken pas
We zullen nooit meer samen slapen
© Maarten Embrechts
Uit de bundel 'Letters in mijn hof' die verschijnt bij Uitgeverij de Vries-Brouwers en op zondag 25/9/2016 in Hamme wordt voorgesteld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten