Korte geschiedenis van de dode hond - Frank de Crits

Drie


korte geschiedenis van de dode hond



eerst was er een morsdode hond
dan de gezouten hond uit die stokoude blues
salty dog salty dog
mag ik je met mijn pen invullen
dan die cocktail half gin
met half vers pompelmoessap en
de rand van het glas moet wel met zout omringd
zo is tequila ook te pruimen
de mescal van malcolm lowry: agavesap met suikerriet
waarmee hij overdreef doch wat is hier overdrijving
teveel fruit of teveel alcohol
fruit is ongezond ik eet nooit fruit mijn vingers lusten
geen kleverigheid
van dode honden geen schrik
ze blaffen ook nooit meer
hij kwam aangespoeld in de kreek van mijn jeugd
de meerspoort waar koeien en kikkers welig tierden
ik wierp met grint keien steentjes om hem van wal
te houden het beest stonk uren in de wind
er was geen wind er waren geen uren
verkeerde uitdrukking in die prachtige zomer
waarin wij kikkers vingen met een zekere behendigheid
in hun gat een strootje propten de beestjes opbliezen
tot een rond buikje en in het water gooiden
waar ze met de dode hond verder dobberden
platte keien zochten wij ijverig
om over de brede poel te zweven te ketsen en dan dom
plat te vallen
de behendige ik dacht met drie weerbotsen te winnen
doch de oudere andere lukte er vier en raakte nog de hond
hoor hoor de nooit meer dan dode hond
arme morsdode hond


© Frank de Crits


(Uit een cyclus 'Korte geschiedenis')