Indiaan
Ze noemen ons jagers – verzamelaars. Wat we verzamelen:
stenen om naar te kijken. Sterren die in onze ogen fonkelen
wanneer rond de kampen het vuur is gedoofd.
We weten waarover buffels dromen en wat beren denken.
Bergen stappen met ons mee en bewaren ons geluid.
Hoorbaar klatert de stilte van het water in ons oor.
Wanneer we iets willen van de kariboe dan spreken we tot hem.
Het kleinste is tot het grootste verheven en in de warmte
van het hert kleden wij ons. Er is geen gebruik. Er is geen gebrek,
want we houden elkaar in leven en soms laten de goden iets
van hun aanschijn zien. Ze lopen onder ons in hun beste kleuren
en verzamelen op een plek in het bos die ze met seizoenen tooien.
 |
| Het atelier van dichter-schilder Hugo Verstraeten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten