Tussen zijn plooien zet het licht
zich vast. De huid groeit traag.
Getergd, leproos, in tijd een wees
is hij, een raadsel voor zichzelf.
Als spitsroeden lopen is zijn bestaan.
De adem wordt de interpunctie voor
het hart. En zie: in vraagtekens
wordt angst gestreken.
De onmacht is daarom de balsem
voor de onmacht. En ondertussen
zoeken oren overal naar rust
alsof het vruchtwater nooit brak.
Zo leeft hij van wat of gegeven,
of gekregen is. Voelt hij zich
waterige wees, maar weet zich
eeuwenoude stamboom.
© Philippe Cailliau
Uit Omtrek van water, de nieuwe dichtbundel van Philippe Cailliau die op 7/3/2020 e.k.
wordt voorgesteld in de Oostendse Bib.
Meer info via deze Digther-link
Geen opmerkingen:
Een reactie posten