(november ’18) Puinportret
Bij Letters for Home, (III) in Memory
Zij herinneren zich niet de kinderen,
het leven nog voor zich, versteend
schuilend in hun moederschoot,
in de ban van huilende nachtuilen,
het laatste sprookje dat moeder prevelde
over Handley Pages hoog boven Petegem,
hoe een ronkende Hercules zijn klauwen
zette in kelders van herfst en honger.
Zij herinneren zich niet hoe Franse bataljons
vochten om een station zonder sporen.
Aan de Knok de schokbuis van bloed door
huizen, de vlammen om klamme handen
van ster en stof, een snapshot van een god
in kleine ogen. Zij herinneren zich niets
van gebalde vuisten in moeders’ dijen.
Zij zijn killer selfies van te snel herwonnen geluk.
© Steven Van de Putte
Dit is een van de drie gedichten bij het muziekstuk ‘Letters for home’ van Peter Meecham.
Het werd voor de eerste keer op 9 en 10 november 2018 opgevoerd in Deinze olv Kenny Van Heuverzwijn tijdens het totaalspektakel WanHOOP.
Steven Van de Putte schreef samen met Luc C. Martens en Eddy Vaernewyck een passend gedicht bij elk onderdeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten