dat er vroeger meer op straat werd gekust, zeg je
en of de straat dat mist
in plaats daarvan:
de ernst waarmee we onszelf doortrekken, in kringen roken
elkaar namen geven waar we in een ander leven om moeten lachen:
iep, es, eik, olm, berk, spar, beuk… wilg
als we maar buigen, zeg je
als we maar diep genoeg buigen krijgen we een vaag idee van wilgen, of we wilgen willen zijn, de vingers lang in water
elkaar schaduw toewerpen zoals je met kushandjes doet, elkaar schaduwen tout court
schaduw aanbrengen op ogen waarin we zelf zouden willen kijken
ons oefenen in wat later heet
maar we kunnen ook draaien, rond de as en rond elkaar
de eeuwige balts van planeten, hoewel: hier duurt eeuwig minder lang;
voorlopig draaien we de charme van een zuurtje uit zijn papiertje
als aan twee plastic staartjes rond de zon
hier smelt de hemel op je tong
zei Napoleon
en trekken we in kringen als we zeggen
dat er vroeger meer op straat werd gekust
en of de straat dat mist
© Tania Verhelst
Het gedicht 'Oefeningen in wat later heet' werd samen met twee andere gedichten ('Krijt' en 'over de vloeibaarheid van vriendschap') van Tania Verhelst bekroond met de poëzieprijs "Dichter uit de Schaduw".
De prijs werd uitgereikt op zaterdag 25/11/2017 tijdens de 8° editie van "Literaire Living". Meer info en een terugblik via deze link.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten