02
Voortdurend word je weer opgeroepen.
De middelen zijn beperkt, de overmacht groot.
Kuilen, kussens: daar draait het om.
En een ransel vol roze en blauw.
Er is een thuisfront met vrijgeleide,
binnen de perken van het marsbevel.
Je krijgt een arm, wees gerust.
We juichen bij een stelling weer ingenomen.
Deinzen en afzien is ook een tactiek.
Hoe ouder die oorlog wordt,
hoe kouder we hem in de ogen kijken.
Want jong is blind en luistert nauw.
© Joris Denoo
Bovenstaand gedicht maakt deel uit van de cyclus “Vier brieven aan mijn zoon” van Joris Denoo die hier op ‘de Schaal van Digther’ gedurende vier dagen wordt gepubliceerd. De cyclus wordt in het najaar van 2017 opgenomen in "Zwaartekracht", een langverwachte nieuwe bundel van Denoo die zal verschijnen bij Kleinood & Grootzeer.
Joris Denoo, een man van vele blogs, en vele oorlogen...
http://jorisdenoo.skynetblogs.be
http://vreeslijkeverhalen.skynetblogs.be
http://romaneskeboeken.skynetblogs.be
http://ericaangel.skynetblogs.be
http://blog.seniorennet.be/joris_53_marius81
http://blog.seniorennet.be/ericotonne
http://blog.seniorennet.be/geraldine_roslare
http://blog.seniorennet.be/donderdag_007_4
http://blog.seniorennet.be/romansDNO
http://miljardenflarden.bloggen.be
www.tinedefilm.be
http://itsgreyhound.tumblr.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten