Nomen nominandum - Bert Struyvé

je wilt allereerst mijn woorden vangen in
je vlindernetje ˂met zoals je zegt˃ zonder gaten
in je camouflagehoed die de laatste zonnebanen
scant waar verstrooid het licht je beleving danst

ach je wilt ook graag een brandslang redden die
aanzwellend zwaait door de hoge waterdruk
je zag het ooit in een kinderfilm zeg je
˂de adem speelde toen de hoofdrol˃

je sprokkelde laatst veren uit duurzaamheid
alvast voor het avondeten van gepofte appel
je maakte het af met een garnituur van ach ja
gekleurd blad en je polsbandje spinnendraden

als je de kans krijgt graaf je je nog eens vast
in een hol met lange nagels zonder spiergebruik
zoals je ook een zandkasteel op het strand
zou waarschuwen de brug wel tijdig op te halen

niets lijkt mooier dan een lege roltrap die
naar boven beweegt en meer verdwijnt
niets lijkt mooier dan een muurbloempje dat
met elk gevormd groen blaadje meer verwelkt

als de dag een hap vreet uit je opstaan
is het liefde om verloren terug te keren


© Bert Struyvé