Pagina's

donderdag 21 maart 2019

Derde leerdicht over het licht - Alain Delmotte

© foto Jan Vanmeenen























1.

Licht en de democratie die het bij brengt.

De onvermurwbare grondwet van haar republiek: de klaarlichte dag.

Het moet zich aan iedereen laten zien: niets mag het verborgen houden, niets mag verborgen blijven.

Licht heerst niet. Het deelt zich eindeloos op. Het deelt zich eindeloos uit. Iedereen komt het toe.

Zelfs de blinden. Zelfs de dronkaards en de dieven.

Helaas: zelfs de meelopers, de rassenhaters, de rijke stinkerds. Licht is te minzaam voor kritisch vermogen.

Het militeert. Het propageert doorschijnendheid.

2.

Het roept vroomheid op en wordt bij elke gelegenheid aanbeden.

In tempels.

In kathedralen.

In de loges.

In vluchtelingenkampen en gevangenissen.

Zonder licht doemt uit het denken geen Eureka op. En niet één van onze luchtspiegelingen.

3.

Licht staat nooit stil. Zet er spoed achter als je het in stilstand zien wil.

Of het met een haiku wil vereren.

4.

Elke dag laat het zich een nacht lang missen.

Op haar hoogtepunt brengt het ons verlangen.

Maar vervullen doet het niet: dat laat het aan jou over.

5.

Wie het die dag heeft misgelopen, zoekt het in de liefde terug op.

(Laat het zich daar echt weer openbaren – of verdwijnt het daar nog meer?)

6.

Er is niets overtolligs aan: je geeft haar alles plaats die ze meer dan nodig heeft.

Laat het ademhalen, laat het zich verwonderen.

Obscure plekken vermijdt het: die mag de nacht voor zich houden.

7.

Maanlicht moet niet proberen er zich aan te meten.

Als een theelichtje blaas je het zo uit.

8.

Als je denkt aan de dagen die je het aan andere zaken hebt verbeuzeld. Dat licht komt nooit meer terug, dat licht heb je verkeken, houdt zich niet voor gezien.

9.

Het past precies in wat je van geluk verwacht. In wat je van het geluk gelooft.

Geluk, het moet het licht zijn dat dat heeft bedacht. Het is namelijk niet bij machte om ongelukkig te maken.

10.

Het heeft nergens een verblijfsvergunning voor nodig. Het voelt zich thuis waar het is.

Ongevraagd en zonder gêne breekt het bij iedereen binnen.

11.

Ook bij jou.

Het komt naast jou zitten als je schrijft, zonder dat het je stoort.

Het weet zeer goed de stilte te bewaren.

Dezelfde stilte die je ook in de dingen hoort.

© Alain Delmotte


Geen opmerkingen:

Een reactie posten