'Als niet de kunst' van Jeroen van Merwijk

Aangetroffen gedichten in het straatbeeld
(en overal elders in de wereld) (11)

‘Als niet de kunst’ van Jeroen van Merwijk

 

 

 

Als niet de kunst

Als niet de kunst er was
Als niet de kunst
er was om te kunnen aarden
dan had het leven hier geen waarde
dan was ons ras geen mensenras
Als niet de kunst
Als niet de kunst er was

© Jeroen van Merwijk

Jeroen van Merwijk (Bilthoven, 11 juli 1955 – Sainte-Juliette, 3 maart 2021) was een Nederlands cabaretier, kunstschilder en tekst- en liedjesschrijver.

Het gedicht ‘Als niet de kunst’ bevindt zich in Amsterdam t.h.v. Vrouwjuttenstraat/Oudegracht 3 en werd onthuld n.a.v. de herdenking van zijn derde sterfdatum. Jeroen woonde ooit vlak bij deze plek.

Foto: © Ingmar Heytze via zijn Facebookbericht van 3 maart 2024.

Zie ook de openbare FB-post van ‘Miranda maakt het mooi’

'gemeen' - een gedicht van Marc Lonneville

gemeen


pittabar vol vol neonlicht
vannacht in deze stad
is het ketchup die ze van haar vingers likt
met gesloten ogen proeft ze huid die druipt

gemaakt verwaaid scharnier ik naar haar
geen gevaar schuilt in mij
roofdieren zijn zeldzaam hier
voor de grap zeg ik je bloedt
vloeibare nep van het kleverige soort
zoals bij tarantino elke keer

vergeet de naam zegt ze
ik heb een plan en weet nog niet met wie
maar zoals jij flauw te koketteren staat
dichtgekoekt orakel zonder raadsel
maak je geen schijn van kans
zelfs als figurant derderangs

bevrijd door verwijt neem ik haar vingers vast
trek ketchup strepen over wangen
de hare en de mijne

kijk zeg ik die patronen
hoe uniek wij twee
in de blik van de ander zelfs
bij het bloeden gemeen

© Marc Lonneville

Dit gedicht staat in 'Minder in het echt', de nieuwe bundel van Marc Lonneville die op woensdag 17 april 2024 om 20:00 uur wordt voorgesteld in CC Stroming in Berlare. Iedereen welkom!

‘Minder in het echt’ is de tweede bundel van Lonneville en wordt net als zijn eerste uitgegeven door Uitgeverij De Zeef.

In 2021 debuteerde hij met de bundel 'Cassandra Stuiterbal', een poëtische zoektocht naar de ander die zowel gave als vloek in zich draagt.

 

 

 

'uitgesproken' van Marc Lonneville

uitgesproken


een man loopt zij aan zij
met de vrouw die hij aan het verliezen is

hun jassen zijn waterdicht
hun handen hangen naar beneden

tussen hen in spookt
een veelvormig ding
hun ogen zoeken ware gedaante
ze dansen op de kans van één

haar kapsel is perfect
genaaid uit mensenhaar
de wens gelijkenis te zien
is uitgesproken

haar vingers zijn te groot
haar taal is dun geworden
de contouren van een fotolijst
stoffig behang versleten

hij was nooit een prater
en zelfs nu knaagdieren in hem woelen
brokkelen zijn zinnen
op het randje van verlamd

de mensen om hen heen zijn aardig
ze lachen ze telefoneren
vragen elkaar wat eten we vanavond

een man loopt zij aan zij
met de vrouw die hij aan het verliezen is
hij voelt hoe ze zoemt
hoe ze klopt en gloeit
hij hoort weerkaatsing van geluid
er is iets gaande in de zeeën

© Marc Lonneville

Dit gedicht staat in 'Minder in het echt', de nieuwe bundel van Marc Lonneville die op woensdag 17 april 2024 om 20:00 uur wordt voorgesteld in CC Stroming in Berlare. Iedereen welkom!

‘Minder in het echt’ is de tweede bundel van Lonneville en wordt net als zijn eerste uitgegeven door Uitgeverij De Zeef.

In 2021 debuteerde hij met de bundel 'Cassandra Stuiterbal', een poëtische zoektocht naar de ander die zowel gave als vloek in zich draagt.

 

 

 

Gerda Berckmoes nodigt uit!

Gerda Berckmoes nodigt uit. Op 28 april 2024 stelt Gerda Berckmoes in de Bib van Zele "Blindganger", haar nieuwe dichtbundel voor. Iedereen welkom! Een uitgave van Uitgeverij Het Punt.

Gerda Berckmoes publiceerde op DSvD eerder al een aantal gedichten.

#hetpunt #gerdaberckmoes #zele

Leen Pil is jarig...

Mijn facebook-pagina meldt vanmorgen laconiek: “Vandaag is Leen Pil jarig. Laat haar weten dat je aan haar denkt”. En inderdaad, Leen - een uitstekende dichteres - zou vandaag 63 zijn geworden. Dat heeft helaas niet mogen zijn. Ze overleed verleden jaar op 2 mei.

Op de Schaal van Digther zijn op haar ‘label’ en naam met deze post incluis 19 vermeldingen waaronder 12 gedichten. Vandaag willen we haar graag gedenken met haar gedicht: “Hoe een maan te maken"

(P.R.)

Leen Pil op De Schaal van Digther
Leen Pil bij Uitgeverij P
Leen Pil-blog

Hoe een maan te maken - Leen Pil

Het is, op zijn zachtst gezegd, een uitdaging
om de vluchteling aan land te krijgen,
een prikkeling van het lot
zonder een tafel met pootjes, zonder een hand
die de keu beweegt en de wolken als ballen
uiteendrijft over de volle breedte van een
zee waarop wordt gestuurd, gecommandeerd.

We zouden allemaal een voor een
zonder blijvende verwondingen
lichtstrepen door de uiterste punt van onze vinger
kunnen persen tot aan de zijkant van de zee.
Na de passage zal alleen een haarfijn
scheurtje zichtbaar zijn.


© Leen Pil

No dice - Vincent Van Gelder

 No dice


In de barspiegel ontwaart hij
z’n bleke martelaarsgelaat
met alleen een sigaret
die aan z’n lippen hangt

Hij stelt zich tot doel
nog binnen dit tijdsbestek
een vork in de weg te nemen
met een mespunt moed

De ochtend daarop
echter geen kleine vrouwlepel
maar alleen aan tafel
met een al even houten kop


© Vincent Van Gelder

Dikke boom - Aangetroffen gedicht van Bert Bevers

 

Aangetroffen gedichten in het straatbeeld
(en elders in de wereld) (10)

'Dikke boom' van Bert Bevers

Dikke boom

Blijven gaat jou net zo makkelijk
af als het zwijgen een stomme.
Jij ziet, jij ziet wat wij niet zien
maar houdt je van den domme.

Er kuierden tal van geslachten rond
deze stam die slechts naar grond verlangt
en licht en ruimte en jij, jij weet dat
heel de wereld aan jouw wortels hangt.

© Bert Bevers

Het gedicht bevindt zich, en kan dus permanent aangetroffen worden, op het Gouvernementsplein in Bergen op Zoom

Zie ook dit bericht op Cubra.nl.

 

 

Twee gedichten van Emmanuel Moses, vertaald door Maarten Embrechts

Er schuilt grote poëzie in het afscheidnemen
De poëzie van een stille avond, van een weg zonder einde
Schaduw schuift tussen blauwe bomen
Geen bries ontsiert de ingehouden tijd
In de verte vliegt een vogel weg
Zij die verloren lopen weten nog niet
Dat hun zware en aarzelende tred niets weg heeft van een verlies
Dat uit hun stappen op de harde grond
Een lichtend sieraad ontstaat
Dat zich uitstrekt tot achter de horizon.
 
© Emmanuel Moses
(Vertaling: © Maarten Embrechts)

Het origineel:

Il y a une grande poésie dans les adieux
La poésie du soir silencieux, du chemin à perte de vue
Une ombre glisse entre les arbres bleus
Pas un souffle ne dépare l’heure arrêtée
Au loin un oiseau s’envole
Ceux qui se perdent ne savent pas encore
Que leur pas lourd et hésitant n’a rien d’une défaite
Qu’il sourd de leur foulée sur le sol dur
Une lumière de joyau
Qui s’étend jusqu’après l’horizon.

 
© Emmanuel Moses

.../...

Als je een gedicht leest
Luister dan naar zijn stilte
Soms is hij zwakjes soms heel helder
Luister naar de wind die erin schuilt
Hij zal je misschien terug doen denken
Aan de wind van oude profetieën  
Luister ook naar de wanhoop die in hem woedt
En vergeet vooral niet te luisteren
Naar de vraag die hij aan de mens stelt  
Een vraag die geen antwoord tot rust kan brengen.
 
© Emmanuel Moses
(Vertaling © Maarten Embrechts)

Het origineel:

Quand vous lisez un poème
Écoutez son silence
Parfois ténu parfois sonore
Écoutez le vent à travers lui
Il vous rappellera peut-être
Le vent des prophéties d’antan
Écoutez aussi le désespoir dont il brûle
Et surtout n’oubliez pas d’écouter en lui
La question posée à l’homme
Une question que nulle réponse peut apaiser.

© Emmanuel Moses

Emmanuel Moses-foto Maarten Embrechts

 
Emmanuel Moses op Wikipedia
Maarten Embrechts op Poëzie-Centraal