Pagina's

vrijdag 20 mei 2022

Een warme stem op een winteravond

Pas verschenen: Een warme stem op een winteravond – Willem M. Roggeman

De uiterst productieve dichter-criticus Willem M. Roggeman heeft zich slechts sporadisch aan verhalend proza gewaagd. Van hem verschenen er maar vier romans. Na De verwoesting van Brussel (2020) dacht hij dit genre niet meer te zullen beoefenen. Twee jaar later komt hij alsnog met een nieuw prozawerk voor de dag. Opmerkelijk genoeg vertoont Een warme stem op een winteravond (2022) weinig overeenkomsten met zijn latere romans waarin de buitenwereld een steeds grotere rol speelt.

Ditmaal beperken de ontwikkelingen zich opnieuw bijna uitsluitend tot de binnenwereld. Zoals op het einde geïmpliceerd wordt, bestaat het boek wellicht uit een ingebeeld gesprek dat het alter ego van de auteur voert met een bevriende schrijver, meer bepaald met een fictionele Marcel Wauters. Tot enige vorm van handeling wordt door de ‘spreker’ niet overgegaan. In dit opzicht sluit de tekst dichter aan bij Roggemans ‘autobiografische’ debuutroman De Centauren (1963). In beide werken ligt de nadruk op innerlijke belevingen en stemt de ik-figuur bijna volledig met Willem M. Roggeman overeen. Ook de lyrische toon die kenmerkend is voor De Centauren, keert terug in het schijnbaar orale taalgebruik. Op wel meer vlakken lijkt Een warme stem op een winteravond op een sixtiesboek.

Zo weigert Roggeman, net zoals zijn collega’s destijds, om zijn prozawerk te categoriseren op het gebied van genre. Verder gebruikt hij de toen gewaardeerde ‘constrained writing’-techniek door zijn tekst voor te stellen als een fragment uit een lange doorlopende zin, wat doet denken aan Messiah (1961) van Claude Krijgelmans. Daarnaast roept de ‘monoloog’ herinneringen op aan de toneelstukken van Samuel Beckett, alleen gaat Roggeman in vergelijking met Beckett en Krijgelmans minder de abstracte kant op. Het werk blijft ondanks de vernieuwende vorm steeds toegankelijk en valt vanwege de associatieve, nostalgische beschouwingen evenzeer te verbinden met wat vaak aangeduid wordt als ‘proustiaans proza’. Door enigszins terug te grijpen naar zijn eerste prozawerk, is Roggeman er alleszins in geslaagd om een mooi geheel te creëren: de cirkel lijkt rond. Hij ving zijn prozaoeuvre als jonge schrijver aan met een zogenaamde ‘autobiografie’ en vervolledigt het nu met de gefictionaliseerde memoires van een ouder wordend ik.

 

© Andreas Van Rompaey 

Een warme stem op een winteravond, Willem M. Roggeman, Dordrecht, 2022, 73 pagina’s, ISBN 978 94 92519 40 5 kan worden besteld via Uitgeverij Liverse of uw boekhandel.

#andreasvanrompaey #uitgeverijLiverse #willemmroggeman #roman




 

 

 

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten