De schaal van Digther: 'Dichter bij de grens' in Sint Anna ter Muiden

Acht boeiende dichters stonden gisteren op de vier podia van het nieuwe poëziefestival “Dichter bij de Grens”. Plaats van het gebeuren: het onooglijke Sint Anna ter Muiden, volgens Wikipedia, met zijn vijftig inwoners concurrerend voor de titel van kleinste stadje van Nederland. Het erg lieflijk ogende Sint Anna

ter Muiden ligt op amper een kleine armlengte van dat andere voor Vlamingen omjoostweetwelkereden veel bekendere Sluis. Het Grens-thema was met de synergie tussen de residentie-initiatieven ‘Het huis vande dichter’ in Watou en ‘Schrijvers in Sluis’ niet toevallig gekozen. In die optiek werd ook aan de acht optredende dichters gevraagd om een apart en gloednieuw gedicht te schrijven bij het thema. Wat ze alle acht keurig voor elkaar brachten.

Het talrijk opgekomen publiek werd ‘festivalsgewijs gearmband’ en verdeeld over vier groepen. Na een korte inleiding van gastvrouw Astrid Haerens, ambassadeur van het Huis van de Dichter in 2020-2021, die zelf een gedicht uit haar recente debuutbundel Oerhert voorlas, sprak ook Marga Vermue-Vemue, burgemeester van Sluis. Ze legde de klemtoon, niet alleen op de locatie van de landsgrens maar vooral op het woord als verbindend element tussen diverse gemeenschappen. Waarna we goedgestemd en tot alles en tot poëzie bereid op weg trokken naar de eerste halte op de poëziewandeling. We troffen er Heidi Koren en Michaël Vandebril. Koren heeft een aanstekelijke lach en moest even in functie van een geluidsopname haar optreden onderbreken. Ze las onder meer “Wat je maakt ben je zelf”. Iets wat we uiteraard enkel kunnen beamen. Michaël Vandebril was de tweede dichter die voorlas. In 'Ad Calorem' (Ponte Rotto-de taal van de stenen) klonk het: vergeet niet/jij zal ook worden/wie ik nu ben/ontdaan van huid en leden'. En ook Le poète van zowaar de Franse sterrenstem d’antan Alain Barriere dook tussen zijn verzen op.

Tsead Bruinja bracht poëtisch hulde aan activist Willy Geijlvoet die recent een plaats kreeg in zijn tweetalige Fries-Nederlandstalige nieuwe bundel 'Ingebed'. Delphine Lecompte was vervolgens, zoals we haar kennen, alweer haar eigenste absurdistische zelf. Haar evergreens Kruisboogschutsersfeest en Daar gaat mijn vriend vonden ook over de grens de nodige weerklank.

De bladgroenjonge slamstem van Esohe Weyden, net bij Uitgeverij Vrijdag gedebuteerd met de bundel 'Tussentaal', en de Iraanse klanken in het Nederlands van Sholeh Rezazadeh waren de stemmen die ons mochten bekoren bij Halte 3. Al werden ze wel af een toe onderbroken door een dorpsbewoner, of moet ik zeggen zeggen Stedeling, die grappig en wat onhandig in zijn mobieltje "allooh wat zegt u?" ging staan roepen.

Bij tussenstop 4 hoorden we zeer overtuigende verzen van onze eigen Dichter des Vaderlands Mustafa Kör. De kleur van het verzonkene en zijn dorp in Anatolië blijven voor poëtische emoties zorgen die er niet om liegen. Lieve Desmet mocht ons rondje Sint Anna ter Muiden afsluiten. Deze Leuvense dichteres viel in voor Nisrine Mbarki die ziek verstek had moeten geven. Lieve Desmet was een uitstekende doublure. Ze las verzen uit Fort Europa en Calais. "Het licht in de toren vuurt rood/loodsen houden de haven onveilig, ze jutten/ de angst op, het witte lijf brandt en de zeeën bloeden" hoorden we. Daar viel niets aan toe te voegen. Even later klokte de toren van de Hervormde kerk vijf keer. De poëziewandeling zat er op. Mooi slot van een prima namiddag poëzie waarbij we zeer mogen hopen dat 'Dichter bij de grens' volgend jaar een tweede editie mag kennen. Voor nu: Laat die zomer maar komen!

Extern:
Dichter bij de Grens
Het huis van de dichter
Schrijvers in Sluis
Astrid Haerens
Heidi Koren
Michaël Vandebril
Tsead Bruinja
Delphine Lecompte
Esohe Weyden
Tussentaal van Esohe Weyden
Sholeh Rezazadeh
Mustafa Kör
Dichter des vaderlands Mustafa Kör
Lieve Desmet

#dichterbijdegrens #hethuisvandedichter #schrijversinsluis #astridhaerens #heidikoren #michaëlvandebril #tseadbruinja #delphinelecompte #esoheweyden #sholehrezazadeh #mustafakör #lievedesmet