Als
kind keek ik altijd al naar boven, niet aanwezig
aan de grote tafel, met blauwe strepen op het witte
bord. Ik begon die op een middag na te tekenen,
luisterde hoe de lijnen aan de deurpost trokken,
gaten maakten, zelfs ’s avonds speurde ik onder het laken
de plooien af naar stukjes weg, ik vervormde ze tot banen
zonder zwaartekracht. Daarna naaide ik de lakens steek
voor steek om mijn lijf. Toen ik ermee naar buiten kwam,
viel een sleutelkind met me samen. Ik schrok, keek op, sloot
aan de bovenkant nog net op tijd mijn opgebolde spijkerjas.
© Leen Pil
Uit de nieuwe bundel 'Schermval' die op 30 april 2022 wordt voorgesteld
in Gallery Osk-Art in Dilbeek.
Meer info over de voorstelling via dit Digtherbericht
Schermval, nieuwe dichtbundel van Leen Pil
Geen opmerkingen:
Een reactie posten